Gitara [Official] - Completed

Gitara - Chapter 33

Chapter 33:  (Janessa’s POV)

 

Kinabukasan, nakatambay kami ni horsey sa apartment. Ako, pinagpapaguran ung homework ko; sya naman, kinakalikot ung gitara nya. I swear, simula nung tinugtog nya uhlet un, halos di nya na binitawan uhlet!

After 10 million light years (at isang matinding headache), natapos ko rin ung homework ko. yihee!!! haha ;D Napatingin ako kay Joshua. May kung anong tinutugtog sya eh... Familiar... Hmmmm...
Napansin nya yatang nakatitig ako sa kanya kasi bigla syang tumigil tapos lumingon sa'kin.

Joshua: Ano?
Ako: May iniisip ako... May pumapasok sa isip ko sa tinutugtog mo eh...
Joshua: Ano?

Ano nga ba? +____+ Hmmmm...

Nakatitig pa rin sya sa'kin habang hinihintay nyang gumana ung utak ko. Sinimulan nya uhlet ung tinutugtog nya, hanggang sa nagkaron na rin ako ng light bulb moment.

Ako: Aha!
Joshua: Ano?

Word of the day: "Ano?" :P

Ako: Pumasok na sa isip ko kung ano un!

Napangiti ako sa kanya. Tuloy ang pagtingin nya sa'kin expectantly...

Ako: Kwek-kwek!
Joshua: . . . .Ano?

Word of the day talaga! hahahaha

Ako: Gusto ko ng kwek-kwek.

Napatitig si Joshua sa'kin na parang bigla akong tinubuan ng second head. Then, he finally shook his head at binaba na ung pagkakahawak nya sa gitara.

Joshua: Anong kinalaman ng itlog ng pugo sa tinutugtog ko?
Ako: Ehwan. Di ko alam. Gusto ko lang ng kwek-kwek. Bili mo naman ako.
Joshua: Ano ako, utusan?! (sumandal sa upuan) Bumili kang mag-isa mo!

Hmp! Shwungit!
Tumayo ako, pero syempre, di ako patatalo noh. Slow motion pa galaw ko habang kinukuha ko ung bente dun sa ibabaw nung TV...

Ako: Okay. I understand... Ako na lang mag-isa lalabas... Mag-isang maglalakad... Mag-isang tititigan ng mga tambay dun sa kanto... Mag-isang maglalakad pauwi... Or... (tingin sa kanya nang konti) Kung makakauwi pa nga ba ako...
Joshua: (biglang tayo) Wah, oh sige na! Halika na nga!

Wahahahahaha Guilt-trip success!

Inagaw ni Joshua ung pera sa kamay ko, tapos, talagang with all intensity, lumakad na sya palabas ng apartment. Syempre, sunod naman ako happily.

Ako: (ngiti sa kanya) Sasama ka rin pala eh. Hiya ka pa.
Joshua: Psh! Manahimik ka nga dyan!

Nakangiti akong parang sira all the while na naglalakad kami sa kalsada (ang saya kasing tuksuhin ni horsey eh). Pasunod-sunod lang ako kay Joshua habang papunta kami sa tindahan nung kwek-kwek. Tinitignan nya nang masama ung mga tambay na tumititig -- oh di vah, parang bodyguard lang. hahahaha

Bumili kami ng limang kwek-kwek. Ahyun lang, tapos umikot na ulit kami pauwi. Di na ko nakatagal, sinimulan ko nang kainin habang naglalakad. Si horsey naman, tahimik lang sa tabi ko.

Ako: Ayaw mo? (abot sa kanya nung kwek-kwek) Sarap oh...Hmmm~
Joshua: Ssh!

Napatahimik ako bigla. Nag-evaporate ang mga good vibes sa katawan ko. Tingin ng tingin si Joshua sa likod namin. Bigla nyang nilagay ung kamay nya sa likod ko, tapos minadali akong maglakad. Syempre, na-curious naman ako, gusto ko ring malaman kung anong nangyayari.