Gitara - Chapter 23

3.8K 52 0
                                        

Chapter 23:  (Joshua’s POV)

 

Ding! Dong!

Napabalikwas ako sa upuan nung narinig ko ung doorbell.  Sino naman kaya toh? Aga-aga eh nambubulabog.  Storbo pa sa pagkain ko.  Iniwan ko ung pansit canton sa mesa para buksan ung pinto.
All the while, nagrereklamo pa sa mga taong hindi makapaghintay nang hapon bago bumisita. 

Pagkabukas ko nung pinto, I wish na hinayaan ko na lang ung doorbell.

Ako: Anong ginagawa mo dito? Kala ko ba aalis ka na?

Si Kristine... All dressed-up na ng warm clothes... Mukhang on the way na sa airport.

Kristine: (tinulak ako para makapasok sya) Yeah, yeah... Parang kang si Janessa eh, tinataboy na ko. Gusto ko lang makita kung anong itsura nung titirahan ni Nessy noh.

Hinayaan ko na syang pumasok, amazona toh eh.  Parang naming may magagawa pa ko, eh nasa loob na sya.

Ako: Kakasimula ko lang ayusin ung kabilang kwarto... Kaya malamang, dun muna sya matutulog sa kwarto ko.
Kristine: (biglang tingin sa'kin) Ano?!?
Ako: Relax... Di kame magkasama noh. Sa sofa na lang muna ako matutulog.
Kristine: Ahhhh... May pagka-gentleman ka naman pala eh.

Tiningnan nya ung kwarto na inaayos ko, tapos pati kwarto ko, sinilip na rin nya... Parang supervisor ang dating.  Nung nasayahan na sya sa inspection nya, bumalik kami sa living room.

Kristine: Okay.... Di naman talaga ako pumunta dito dahil sa kwarto.
Ako: Makikikain ka?
Kristine: Sira! Hinde noh! (deep breath) I just wanna warn you.
Ako: Bakit? Nagiging aswang ba si Nessy tuwing gabi?
Kristine: Anoh ba?! Makinig ka nga!

Sabi snyo amazona toh eh!

Kristine: Birthday na ni Janessa next week.
Ako: Anoh?! Mag-ppaparty pa ko?!

Tinignan nya ko nang masama.  Nanahimik kagad ako.  Sabi ko nga, makikinig muna ako eh.


Kristine: Stand by her, Joshua. Magiging mahirap ung araw na un para sa kanya.
Ako: Bakit? Kaseh pinanganak sya? o.O
Kristine: ....Ha? Ang gulo mo kausap! (bigla naging seryoso ung mukha nya) All I'm saying is, cheer her up that day. Wag mo syang papabayaan.

Bago pa man ako makapag-salita, balik nanaman sa pagiging bouncy si Kristine.  Wala pa kong natatanong o kahit ano, nag-goodbye na kagad at nakalabas na nang pinto.  Baka raw ma-late pa sya sa flight nila. Parang multo lang na nakidaan at nanggulo ng utak.
Hmp... Ano nanaman kayang meron?

Talagang ilang taon ang tinatanda ko everyday dahil sa meatball-head na un eh!

Gitara [Official] - CompletedWhere stories live. Discover now