Yeni Başlangıçlar

Paylaşılamayan Bebekler

Mert, Meral'i duymuş ama çaktırmıyordu.Biraz dolaştıktan sonra birkaç parça eşya alıp Eylül'e gelirler. Cemreler, Kader, Doruk ve Songülle Ada da ordaydı...

Meral : al canısı, bunlar Burak için... cinsiyeti söylemediğin için aylarca Damla için çalıştım resmen...

Eylül : ne gerek vardı Meral? Zaten çok fazla eşya vardı...

Meral : onlar benim yeğenlerim, tabii ki alıcam...

Eylül : sağol canısı

Mert : aa araba da mı aldınız?

Eylül, Mert'in gösterdiği bebek arabasına bakar...

Eylül : biz alıcaktık aslında ama şu bebek odasının taksidinin bitmesini bekliyorduk. Bu Cemre ve Serkanın hediyesi...

Mert : çok havalıymış...

Kader : e bana söyleseydin ya Eylül... o kadar da sordum ne lazım diye...

Eylül : Kader, herşeyi sana aldıracak değilim...

Mert : almışlar işte Kader.. sen de başka havalı bir hediye alırsın

Eylül : aman Mert sakın... sakın aklına koyma...

Meral : Mert, sen anca bebek arabasına bak öyle... (fısıltıyla)

Serkan : Songül, Güney yok mu? Kaç gündür konuşamıyoruz...

Songül: ya biraz tartıştık da... görünmüyor ortalıkta. Dün gece de eve gelmedi (fısıltıyla)

Eylül : tartıştınız mı? Hani barışma kararı almıştınız?

Songül : öyle olmadı işte. Neyse, tripleri bitince sakinleşiriz yine... onun canı sıkkın bu aralar, tribi bana değil...

Hepsi susunca dikkatleri yerde oyuncaklarıyla oynayan Ada ve Mehmet'e gitmişti...

Ada : sana kahve yapayım mı Mehmet?

Mehmet : ben kahve sevmem ki

Ada : annem babama hep kahve yapıyo, sen neden içmiyosun ki?

Mehmet : küçükler kahve içmez akıllım

Ada : o zaman büyüyünce yaparım.

Mehmet : olur...

Ada : ama önce düğün yapmamız lazım dimi? Cemre teyzemle Serkan amcam öyle yapmıştı...

Mehmet : bilmem ki? Sorarız

Ada : o zaman sana yemek yapıyım. En sevdiğin yemek.... köfte!

Mehmet : evet. Sen de patates yemeğini seviyorsun

Ada : evet... bi de

Ada & Mehmet : çikolatalı pasta

Kıkırdayıp gülerler...