Serkan bir süredir ara ara dışarı çıksa da evde dinleniyordu.Cemre sürekli yanındaydı onu hiç yalnız bırakmıyordu. Kızlar, Güney ve Doruk birkaç sefer onu ziyarete gitmişti.
Eylül, günlerce ne yaptıysa Ali ile arasındaki soğukluğu düzeltememişti. En sonunda dayanamadı ve Alinin evine gitti.
Eylül : selam
Ali : selam Eylül...
Eylül : içeri davet etmeyecek misin?
Ali : ya şey, içerisi biraz dağınık da...
Eylül : sanki daha önce görmedim o halini
Ali : tamam bu kadar istiyorsan geç
Ali koltuğa geçip otururken Eylül üzgün bir şekilde kapıyı kapatıp içeri geçer
Eylül : Ali tamam artık ama yetmedi mi?
Ali : ne yetmedi mi?
Eylül : surat astığın... tamam süründürdün beni kaç gündür
Ali : haksız mıyım peki?
Eylül : ya tamam haklısın ama ben de haklıydım, kardeşime bir şey olmasına dayanamazdım
Ali : ha yani yine olsa yine yaparsın
Eylül : Ali ya tamam yeter, hadi gidiyoruz, kalk kalk hadi...
Ali : benim halletmem gereken işlerim var Eylül, hem nereye böyle?
Eylül : hani bana adres sormuştun ya, nasıl gidildiğini bilmiyorum, sen biliyorsan beraber gidelim demiştin...
Ali : anlamadım?
Eylül : nooldu komiser? Polis hastalığınız bu sefer belirti göstermedi mi? Diyorum ki gidelim şu nikah dairesine...
Ali gülmeye başlar, Eylül ise çok ciddiydi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylül : nooldu? Niye gülüyorsun?
Ali : nasıl yani? Sen ciddi misin?
Eylül : evet.. yani senle çok işim var bunu anladım ama...
Ali : yani şimdi sen benle evlenecek misin cidden?
