Yeni Başlangıçlar

Güzel Haberler

(Not : az sonra okumaya başlayacağınız bölümde Eylülü aşırı geniş tavırlarıyla göreceksiniz. Sinirlerinizi bozabilir, baştan söylemesi 🙊)

Cemre ağlamaya başlar...

Cemre : hayır hayır hayır, doğru olamaz bu

Eylül : Cemre...

Cemre : Eylül hayır hayır doğru olamaz bu

Eylül : Cemre... bu çok güzel bir haber...

Cemre : nesi iyi Eylül? Karnımda babası ölüm döşeğinde olan bir bebek taşıyorum ben!

Eylül Cemreye tokat atar...

Eylül : Serkan ölmeyecek duydun mu beni?! Ölmeyecek! Yaşayacak o!

Cemre ağlamaya devam eder... Eylül attığı tokatı farkedince Cemreyi yanağından öpüp sarılır...

Eylül : özür dilerim, özür dilerim... vurmak istemedim

Cemre : Eylül, bundan kimseye bahsetme ne olur

Eylül : nasıl yani? Söylemeyecek misin? Cemre... Serkanın bunu bilmeye hakkı var

Cemre : Eylül lütfen... ben naaapacağımı bilmiyorum...

Eylül : Cemre... bunu Serkana söylersen sevinçten havalara uçar...

Cemre : biliyorum ama yapamam Eylül...

Eylül : maapıcaksın? Aldıracak mısın?

Cemre : ben... bilmiyorum... kahretsin bilmiyorum Eylül... noolur şimdilik kimseye birşey söyleme

Eylül : peki Cemre... ama eğer Serkana söylemezsen, ben gider söylerim haberin olsun...

Eylül ve Cemre hemen Serkanın yanına giderler...

Cemre : Serkan... Serkan nasıl?

Nazan : Serkan iyi kızım, merak etme

Cemre : oh çok şükür.. peki nesi varmış?

Defne : enfeksiyon kapmış gerizekalı... ona o kadar dedik evde yat dinlen, düğüne gelme diye ama dinlemedi aptal

Nazan : Defne, sussana kızım

Cemre : görebilir miyim?

Nazan : Güneyler yanında, sen de geç istersen...

Eylülle Cemre, Serkanın odasına geçerler. Cemre hemen Serkanın yanına geçer, elini tutar...

Cemre : Serkan... çok korkuttun beni

Serkan : iyiyim canım, korkma...

Eylül : iyi olucak dedim sana Cemre... güzel haberler üst üste..

Serkan : başka ne güzel haber var ki?

Cemre, dirseğiyle Eylüle vurur...