Recenzje anime

#45 Kaguya-sama wa Kokurasetai

Gatunek: romans, psychologiczny, komedia

Pierwowzór: manga

Liczba odcinków: 12

Rok produkcji: 2019

Wiek widowni: 13+

~~~~~~

Fabuła:

Uważany za geniusza ze względu na najlepsze wyniki w szkole, Miyuki Shirogane jest przewodniczącym rady uczniowskiej w prestiżowej Akademii Shuchiin, współpracując z piękną i majętną wice-przewodniczącą, Kaguyą Shinomiyą. Tych dwoje jest często uważanych za perfekcyjną parę przez wielu uczniów, mimo że nie łączy ich żadna romantyczna relacja.

Jednakże, prawda jest taka, że przez ilość spędzanego wspólnie czasu, między nimi narodziły się wzajemne uczucia; niestety, żadne z nich nie chce ich wyznać, bo to byłoby oznaką słabości. Ze względu na dumę elitarnych uczniów, Miyuki i Kaguya rozpoczynają walkę, żeby wycinać z tej drugiej osobowe wyznanie. Tak zaczyna się miłosna walka wśród codziennych błazeństw!(animezone)

Co o tym sądzę?

Zaczęłam oglądać niedawno, a już skończyłam, bo nie pamiętam, abym się wciągnęłam ostatnio w jakieś anime. Sama jestem zaskoczona, że tak dobrze bawiłam się na romansie, ale w sumie romans jest nietypowy, bo oboje są w sobie zakochani, ale żadne z nich nie może wyznać uczuć, bo przegra, bo przecież ich zdaniem miłość to wojna.

Polubiłam wszystkich bohaterów, a mamy tu czwórkę różnych od siebie postaci. Przewodniczący, Shirogane, wiecznie niewyspany, z cieniami pod oczami, najlepszy uczeń w szkole, ale dostał się do niech dzięki stypendium, bo tak normalnie nie byłoby go na nią stać. Wiceprzewodnicząca, Shinomiya, druga w rankingu najlepszych uczniów i bardzo bogata osoba. Chika, sekretarka, urocza osóbka, może dla innych denerwująca, ale ja ją lubię oraz  Ishigami, skarbnik, no-life, który uwielbia grać i ma beznadziejne oceny.

Shirogane to mój największy ulubieniec, bo sytuacje z nim przede wszystkim mnie śmieszyły. Kocham momenty, kiedy wyobrażał sobie sytuacje, że coś proponuje Shinomiyi, ale zawsze bał się je powiedzieć na głos, bo ona mogłaby to uważać za podryw. Działało to też w drugą stronę, kiedy Shinomiya tak myślała o nim, ale to już mnie tak nie rozśmieszało. No i ten Ishigami, który podczas każdej stresującej sytuacji w samorządzie mówił "idę do domu", po czym wychodził. Przyznam się też, że na początku nie lubiłam Shinomiyi, taka trochę yandere, ale pod koniec, kiedy poznałam więcej szczegółów z jej życia, to nawet się do niej przekonałam.

Fabuła mnie bez przerwy rozśmieszała przez zabawne sytuacje z udziałem głównej pary, ale gdyby nie Chika i Ishigami to nie byłoby to samo. Niby nic szczególnego nie robili, ale jeśli tak pomyślę, to robili dużo, bo tam po prostu byli  i dokładali swoje trzy grosze do akcji.

Nie jest to taki standardowy romans, ale poza tym po jakimś czasie widać pewien schemat w fabule z ich udziałem, ale niespecjalnie mi to przeszkadzało. No i ucieszyłam się, że w pewien sposób zostało tak prawie do końca i ich relacje się nie zmieniły. Właśnie, prawie do końca.

Zakończenie różni się od reszty odcinków, bo jest bardziej urocze, więc wyszło na to, że przez wszystkie odcinki byli do siebie sceptycznie zastawieni, a tu nagle nadchodzi zakończenie anime i trzeba jakoś ich relację rozwinąć. Przyznam się, że nawet odrobinę się wzruszyłam na tych momentach, ale nie zmienia to faktu, że lepiej bym się bawiła gdyby "nie lubili się" do samego końca. To chyba przez to w tym anime coś mi do końca nie grało.

Opening to cudo, ale zazwyczaj openingimi się podobają, więc ten nie jest wyjątkiem.

Czy polecam?

Polecam, chociaż każdy ma inne zdanie o zakończeniu, dla mnie nie było tragiczne, ale spodziewałam się czegoś innego. Dobrze wykreowani bohaterowie, nie ma denerwujących i głupich postaci, ale gdyby nie to, że słyszymy myśli postaci (ach ten cudowny narrator) byłby to po prostu zwykły romans. Nie ma też głupkowatych żartów, a to też już coś.

Manga została ogłoszona w Polsce, więc zastanawiam się nad kupnem, bo na anime bawiłam się rewelacyjnie.

Teraz idę oglądać drugi sezon.

Narrator to najlepsza osoba w tym anime <3

Ocena: 8/10

Zgadzacie się z recenzją? A może macie inną opinię? Komentujcie!