BÖLÜM 32

27.5K 1.1K 181
                                    

2 AY SONRA

Akasya BEHA

Kış artık iyice yüzünü göstermeye başladı. Soğuyan havalar yüzünden kat kat giyinmeyi sevmesem de kışın ayrı bir büyüsü olduğunu düşünmüşümdür her zaman.

Geçen zamanda her şey tam olarak oturdu. Dönüp bakıyorum da 4 kişilik küçük ailemiz kocaman oldu. Önce Bilge katıldı aramıza, sonra Lizge şimdi de Baran ve peşinden Esat.

Sofranın etrafında kocaman bir aile olarak toplanmak çok güzel. Her şeyin bu denli yolunda olmasıysa ayrı bir huzur kaynağı benim için.

 Her şeyin bu denli yolunda olmasıysa ayrı bir huzur kaynağı benim için

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Son 1 haftadır abimlerde kalıyoruz. Bilge'nin doğumu iyice yaklaştı. Evin içinde heyecanlı ve telaşlı bir bekleyiş var bu yüzden. Bu kocaman aile katılacak yeni can için hepimiz seferber olduk. Tüm hazırlıklar tamamlandı.

Doğumdan sonra hastane odasını süsleme işini organizasyona verdik. Annem nokta delikanlımın odasını yaparken bende delikanlımın bilekliğini yaptırdım. Babamsa yengemin hediyesini sır gibi saklıyor hepimizden.

Garibim abim etrafta dolanıyor heyecanla. Şirketi babama bıraktı ve karısıyla ilgilenmeye çalışıyor. Ama sanki doğumu kendisi yapacakmış gibi stresli. Bilge'nin ise kocaman olan karnı yüzünden hareketleri iyice kısıtlandı.

"Akasya annecim sofra hazır hadi gel." Annemin sesiyle camın kenarından kalkıp mutfağa gittim.

Sofraya oturduğumda annem çayımı doldurdu.

"Annem bütün gün yoruluyorsun zaten uğraşmasana. Ben iş yerinde yerim bir şeyler."

"Bir şey olmaz kızım. Ben seni biliyorum eğer yemezsen akşama kadar ağzına lokma sürmezsin." Annemin yaptığı doğru tespitle gülümsedim.

"Annecim beni bu kadar iyi tanımana bayılıyorum."

"Seni ben doğurdum en iyi ben bilirim kuzum." Deyip başımdan öptü.

Çalan telefonumla yerimden doğrulup ekrana baktım. Gördüğüm isimle heyecanlandım ve bekletmeden açtım.

"Efendim canım."

"Günaydın boncuğum."

"Günaydın canım."

"Ben çıktım şimdi evden birazdan orada olurum."

"Tamam ben hazırım zaten."

"Görüşürüz güzelim." Deyip telefonu kapatan sevgilim yüzünden elimdeki alete bakıp salak salak sırıttım.

"Bırak leyla gibi bakmayı da kahvaltını yap. Baran gelir birazdan." Diyen annemle yemeğime döndüm.

Babama uzun bir yalvarışın sonunda kopardığımız izinle artık işe beraber gidiyoruz. Sevgilim hiç üşenmeden her sabah beni alıyor ve her akşam da bırakıyor. Tabi akşamları şöyle 1 saat kadar gecikiyor olabiliriz. Allah'tan nokta delikanlının heyecanı var da beni kimse fark etmiyor.

Kalbimin AvukatıWhere stories live. Discover now