MAFYA İLE AŞK

8.BÖLÜM:"KISKAC"

Gözlerimin kapandığı ama o arzunun ve şehvet duygusunun yok olduğu saniyelerde ne yapacağımı şaşırmıştım Emir'i itmek için hamle yaptığımda iki elimi kabuta elleri ile yapıştırmıştı.
Dişlerim ile alt dudağını hızla ısırmıştım acı bir inleme ile geriye çekildi,olduğum yerden uzaklaşıp korku ile ona baktım.
-Sen.
Alaycı bir sırıtış ile kanayan dudağını yaladı.
-İğrençsin.
Elimin tersi ile dudağımı siliyordum.
-Sana yapacaklarımın sınırı yok dedim.
-Bunu bilerek yaptın, Bana göre pek acemi bir deneyimdi.
Emir anlamamıştı söylediğimi onu sinirlendirmekti derdim ve başaracaktım.
-Beni öpen.
Parmaklarıma isim koyup baktım.
-Sen sonuncusun.
-Bende şura da ilk öpüşmemdi diye ağlamanı beklemiştim.
-İlk öpücüğüm mü bundan daha güzel ve başarılıydı.

Emir sinirleniyordu,bir çok sevgilim oldu diyemem aslında beş parmağımı geçmezdi hepsi dış güzelliğime aldanmışlardı benden istedikleri onca iğrenç şeylerden bir kaçıydı güzellik,kafamı ona doğru dönderip yapacağı hamleyi bekledim o ise.
-Bin arabaya.

Demekle yetinmişti.

-Ne güzel konuşuyorduk.
-Burcu bin arabaya dedim!
Kükremişti bu denli sinirleneceğini beklememiştim,öfkesi kara geceden anlaşılıyordu arabaya binip susmayı tercih etmiştim ,sessizlik konuşmamız olmuştu yol boyu ara ara göz ucuyla bakıyordum yüzüne sert ifadesinden ödün vermiyor yola konsantre olmuştu.
Evin yakınına geldiğimiz zaman mavi kırmızı yanan ışıklar vardı.
Emir'in telefonu çalmıştı.
Dinledikten sonra hızla telefonu kapattı ve koca bir ağız dolusu küfürü savurdu.
-Ne oldu?
Arabayı geldiğimiz yöne doğru kırdı,polis aracının ışıklarına bir hayli benziyordu tekrar Emir'e dönüp.
-Emir?
-Abin bizi sobeleyecekmiş.
-Abim mi ?
-Evet,peşini bırakmamış.
-Nereden buldu bizi?
-Bir kadın ihbar etmiş.

O kadındı bize tuhaf ama her şeyi biliyormuşcasına bakan kadın kasiyer.
-Eğer bizi ihbar eden kadını bulurlarsa ölümünü imzalatacağım ona.
Gazı yüzseksen'e köklemişti.
Arabalara makas atıp hızla ilerliyorduk.
Telefonu arabanın hopörlerine bağladı.
Arayan Bilge idi,kız ismi idi.
-Emir.
-Söyle!
-Bara baskın yaptılar senin yanında ki kızın ailesinden biri ve ekibi.
Öfke ile direksiyonu sıkıca kavradı.
-Tamam.

Kalbime oturan acı bir yükü sorguluyordum,abim beni kurtarmaya mı gelmişti,o arada Emir Telefonu kapattı,tekrar bana döndü yüzünde tahmin edemeyeceğim bir ifade vardı .

-Abin kendini çok zeki zannediyor.

-Emir.

-Abini bana karşı savunacaksan eğer.

Yola tekrar döndü,yola bakıyorduk ikimizde.

-Neyse önemli değil.

Çiftlik gibi bir yere gelmiştik,arabayı park etti kemeri çözdüm.
-İn arabadan.
Dediğini yapıp arabadan indim,kolumu sıkıca kavrayıp eve doğru sürüklemeye başladı.
İçeri girdiğimizde ışıkları açtı kolumu hala bırakmamıştı salona benzer bir yere geldiğimizde hızla koltuğa fırlattı.
-Yapacaklarımın sınırı yok ve bunu abin de anlayacak.
Bir telefon numarası tuşladı.
Elinde getirdiği ipler ile ellerimi bağladı çalan telefon açıldı.
-Alo!
Abimin sesi Emir' e baktığımda halinden memnundu.
-Taner Aksoy.
-Kimsin?
-Cık,cık tanıyamadın mı ben Emir.
-Lan şerefsiz.
-Şşş! Sessizce dinle.
-Abim lütfen kapat telefonu.
-Burcu,Burcu iyi misin?
Emir cebinden çıkarttığı bıçağı açtı ilk önce yüzümde yavaşça dolaştırdı her dokunduğu yer kesiliyordu sanki.
-Abi kapatt.
-Bırak kardeşimi derdin benim ile.
-Ama param yok,siz bana bunu vermediniz mi ?
Abim derin bir nefes verdi ama cevap veremedi
Kıyafetimin sonra kolumda yanma hissi hissettim kolumu kesiyordu.
Dişlerim ile dudaklarımı kanatacak derecede bastırıyordum Emir ise zorluyordu.
-Ya,yapma.
Sesim fısıltı gibi çıkmıştı yağmur gibi hızla dökülmüştü.
Bıçak temiz değildi kan lekesini yüzüme sürdü ve tekrar yer belirledi.
-Duyuyormusun Polis!
-Kardeşime zarar verme seni mahfederim.
Acı çığlık atmıştım canımın yandığına değil abinin duyduğuna ve pes ettiğime acıyordu bu açılan kesikler.
-Burcu Burcu.
Abim ağlıyordu gözlerimden akan yaşın hesabı yoktu emir kalkıp telefonu eline aldı.
-Eğer böyle devam edersen kardeşin benim değil senin yüzünden ölecek.

Cevap hakkı sunmadan kapatmıştı telefonu canımı çekip havada tutuyorlardı bağlanan elim ile hiç bir şey yapamıyordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
-Bir daha bana oyun oynamaya kalkacak mı Taner.
-Bu para değil.
Acı ile konuşuyordum. Durdu bana baktı.
-Bu para değil abim senin canını yakmış ve o acı ile kavruluyorsun iyi ki yapmış.
Emir bir kaç adım ile önümde durdu kafamı kaldırıp gözlerine bakmamı sağladı.

-Bir can yakacaksa eğer ben yaparım,daha fazla canının acımasını istemiyorsan kapa çeneni.
Yanımdan uzaklaşmıştı,ağrıyan kolumda ki sızı daha artıyordu gözlerime düşen ölüm uykusu ile dalmıştım rüyalara.

Gözlerimi açtığımda üşüyordum yavaşça yattığım yerden doğruldum terlemiştim kolumda ki kan kabuk bağlamıştı.
Ayağa kalkmaya çalışmıştım ilk denemem de becerememiştim tekrar denediğimde ise kalkmıştım başım dönüyordu. Mutfağı bulduğumda tezgahta duran boş şişeleri gördüm.
Çekmeceleri açıp kapatıyordum bıçak yoktu,keskin hiç bir şey yoktu.
-Allah kahretsin!
Etrafa baktığımda güneş yavaş yavaş doğuyordu eğer bu kadar fazla içki içti ise uyanamazdı ellerim titriyordu halsizlik ağır darbeler vuruyordu.
Salona doğru yürüdüm elime bulaşan kan dokunduğum her yeri kırmızıya boyuyordu.
Nefesim kesiliyordu boydan cam kapıları açmaya çalıştım gücüm yetmiyordu gözlerim kararıyordu gece gündüz olmuştu güneş yüzüme vuruyordu kafamı cama yasladım ve kendimi bıraktım.
- O kız,Emir nerede?
-Emir ne yapmış bu kıza?
Sesler uğultu şeklindeydi yavaş yavaş kayboluyordu.

Gözlerimi açtığımda birazda olsa kendime gelmiştim,acı hafiflemişti ruhuma vurulan darbeler hala taze idi.

Odada ki sesleri daha net duyuyordum.
-Burcu,iyi misin?
Kafamı evet anlamında salladım.
-Emir mi?
Cümlesini tamamlayamadan odaya giriş yapmıştı,kalbimi durduracak nefesimi kesecek ama beni yaşatacak adam.
-Çıkın odadan,aşağıda bekleyin.
-Tamam abi.
Odadan çıktıkları zaman beni korkum ile baş başa bıraktılar.
-Burcu.
Gözlerimi gözlerimi bulmuştu baktığımda her saniye ağır bir acı bırakıyordu.
-Öldürmedin,üzüldüm.
-Seni değil abini yaşarken öldürdüm.
-Çık odadan.
Bir kaç adım ile yanıma gelmişti.
-Bana emir verme dedim sana.
-Bu benim hakkım ve çık odadan.
-Bende senin yanında bu odada kalmayı diliyordum.
Alaycı bir ses tonu ile devam etti.
-Hem acı intikamı taze tutar.
-Benim nefretim de intikamım da alev,alev Emir.
Arkasına dönüp odadan çıktı,gözlerimi kapatıp derin bir nefes verdim.
-Bir kerede özür dile,ben mi istedim böyle olmasını ben kendimi öldürmeyi dahi başaramadım.
Yataktan kalkıp evin içinde lavoboyu aramaya başladım odanın kapısını açtığımda Emir'in kükrer gibi sesini duydum.
-Bana o kızı ünvanlarına bir şey olmasın diye verdiler.
-Abi hiç kimse böyle bir şey yapmaz planı vardır.
-Ne planı sabah beni aradı.
Konuşmalarına iyice kulak vermiştim merdivenlerden bir kaç basamak daha indim ve oturdum.
-Kardeşimi kurtaracağım demiştir.
Bunu söyleyen kızdı.
-Neyse.
-Abi konuyu bitirmeden kapatmazsın sen hem dün mesaj attın çabuk gelin diye,gördüğümüz manzara ile zaten taşlar oturdu.
-Taner Aksoy'un artık ayağımın altından çekilmesinin gerektiğini söylemek için çağırdım.
-Nasıl?
-Nasıl abi?
-Onun için ölüm fermanını yazdım.

Artık bu yaşanan şeyler o kadar yoğun ve kasırga gibi şiddetli idi ayakta duracak dahi gücüm kalmamışken koca bir çetin fırtınaların içinde buluyordum kendimi...

YENİDEN MERHABA!

LÜTFEN OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...
TEKRAR BULUŞUNCAYA DEK...