45)BOL ŞEKERLİ KAHVE

1.9K 189 15
                                    

Elayı eve bıraktıktan sonra Hasan Hocamın mezarını ziyarete gittim . Hissettiğim tüm duygularımı Hasan hocamın mezarında boşalttıktan sonra eve doğru yola çıktım.

Bu akşam Elayı istemeye gideceğiz.Bundan sonra herşeyin sorunsuz ve bir an önce olması için çabalayacağım.
Bahçemizden içeri girince yardımcımız Rasim'i bahçeyle uğraşırken görüyorum.

"Kolay gelsin Rasim abi."

"Sağolun Yusuf Bey"

"Rasim abi geçen Sinem yüzünden senin kalbini kırdım.Çok özür dilerim.Hakkını helal et olur mu?"

Rasim abi ilk defa yüzüme bakıyor.
Ve ben bu adamın yıllardır ilk defa gözlerime bakarak konuştuğunu fark ediyorum.
Gözleri dolu dolu oluyor.

"Yusuf bey olur mu öyle şey.Siz helal edin asıl."

"Rasim abi sen neden bu kadar duygulandın?Bir sıkıntın mı var?"

"Efendim siz doğduğunuzdan beri yanınızdayım.Bu yalıda 30. yılım.Siz ilk defa omzuma elinizi koydunuz ve ilk defa bana Rasim abi dediniz.Çok hoşuma gitti Allah razı olsun Yusuf bey."

Duygulanma sırası bana geliyor.Bana eski Yusufu hatırlatıyor.Bu adama dünyayı dar ettiğim günleri kalbim acıyarak yeniden hissediyorum . Gönlünü almak istiyorum.

"Rasim abi bu akşam kız istemeye gideceğiz.Sen de geleceksin.Kızı bana sen isteyeceksin."

"Aman efendim estağfurullah olur mu öyle şey?"

"Hadi git ve en güzel takımını giy.Benimde hazırlanmam lazım sadece iki saatimiz kaldı."

"Tamam efendim."

Kapıyı açıp içeri giriyorum.Nezaket Sultan koşuşturuyor.Onu zayıf gösteren siyah parıltılı elbisesini giydiğini görüyorum.

"Annem hazır gibisin?"

"Yok oğluşum daha makyajım bitmedi.Takılar var."

"Anne ben alyansları aldım.Çiçek ve çikolatayı unuttum ama ya."

"Ah benim unutkan Yusufum.Çocukluğun da böyleydi.Senin unutacağını bildiğim için ben yaptırdım."

"Teşekkür ederim birtanesin sen.Bende hazırlanayım."

İki saat sonra Rasim ben ve annem yola çıkıyoruz.Bir garip heyecan ve biraz burukluk eşlik ediyor düşüncelerimize.

Radyoyu açıyorum.Zikirli bir ilahi çalıyor.Ben artık bu tarz şeyler dinlemekten keyif alırken Rasim abi ve annem bir süre sonra sonra söze giriyor.Önce Rasim abi konuşuyor.

"Yusuf Bey pes doğrusu.Allah bize sizin zikirli ilahi dinlediğiniz günleri de gösterdi." diyor.
Gülüyorum hatta kahkaha atıyorum.
Gerçekten olmayacak şeyler oluyor hayatımda.Sonra annem konuşuyor.

"Ayy Yusuff şiştim çocuğum
Ne diyor bu adam.Kapat şunu Allah aşkına."

"Anacım ne güzel işte dinliyoruz."

TÖVBE (FİNAL)Where stories live. Discover now