AŞK SARHOŞU

0.2: "Savaşk"

3.GÖZ

-Evlilik mi?" Diye sordu Bade birkaç dakika sonra şoktan çıktığında. Bu sırada kahve ve çay gelmiş, Batuhan iyi olup olmadığını sormuştu.

Bir tarafının çok mutlu olduğunu inkar edemese de, zorunlu olarak yapılacak olan bir evlilik gururunu kırmıştı. Sırtını dikleştirdi:

-Neden seninle evlenmek isteyeyim?" Savaş masada Bade'ye eğildi. Kız istemese de kendini geri çekip sandalyesine iyice yaslanmıştı.

Savaş bu hareketinin bilincinde bir şekilde alayla gülümsedi.

"Bade bal gibi etkileniyorsun. Kabul edeceksin kızım." Bunlar tam da kafasından geçen şeylerdi. Bu yüzden kendisi de geriye yaslanıp parmaklarıyla masada ritim tuttu.

Bade içten içe güldü. "Savaş gerginsin. Kabul etmeyeceğimi düşündüğün ve kendince sebeplerin olduğu için parmaklarınla ritim tutuyorsun. " Kız adamı çok iyi tanıyordu.

-Rahat bir hayat yaşarsın, istediğin imkanı sunarım. Ve sadece bir süre katlanacaksın. Tecavüzcü değilim, merak etme sana dokunmayacağım sen istemediğin sürece Bade." Olmadığını biliyordu kız.

Ama çok koymuştu be!

Yıllardır olmayacağını bilse de hayalini kurduğu "aşık olduğu adamın evlilik istemesi olayı" gerçekleşmişti. Ama zorla.

-Zorla olacak. Ben istemiyorum zorla yapılan bir şeyi." Savaş sanki küçük bir paket çikolata alır gibi bir rahatlıkla ve umursamazlıkla omuz silkti.

-Ben zorla yapmayacağım. Sen de kabul edersen ortada zorlama gibi bir durum oluşmayacak." Bade de gıcıklığına omzunu silkti.

-Senin zorlanıp zorlanmaman kimin umrunda? Ben kendim için söyledim." Kollarını göğsünde birleştirirken cesur bir tavır takındı. Kendisi de yaptığına şaşırıyordu.

Savaş'ın karşısında ağzını açamazken, altta kalmama dürtüsü aşkına kısa bir süreliğine gölge düşürmüştü.

-Tamam Badeciğim..." gölge kalktı.

Bade istemese de, iç sesinin sahibi olan iç karakteri "Badem" halay çekmeye başlamıştı.

"Badeciğim" dedi! Tey tey de tey tey. Ahey ahey. Zulalala zulalala...

Savaş daha sert bir şekilde bakmaya başladığında halay çeken Badem bile donakalıp, elindeki mendili yere düşürmüştü.

-Zorlamak istemiyorum. O yüzden kabul etmen iyi olur. Anlaştık mı güzellik?" Bade yutkunduğunda, ki bunu kesinlikle isteyerek yapmamıştı, sessizce:

-Kabul ediyorum." Dedi. Savaş duyduğu cevapla rahatladı.

-Güzel."

Bade istemeden ağzından çıkan 2 sözcükle kabul etmişti işte.

Bunun için Savaş'ın ağzından çıkan bir kelime, gözlerine bakarak söylediği iki cümle yetmişti bile.

-Çayını iç istersen." heyecandan boğazının kurumasıyla, ihtiyacı olan kupayı eline alıp yudumladı çayını kız.

-Tanışalım o zaman?" Dedi Savaş kıza karşı birden bire içinde beliren üzüntü hissiyle.

Ne garipti. İkisi de birbirini tanımıyordu. Ama evleneceklerdi.