KIZIL YILDIZ (B.A.K.) ~ Tamamlandı

#64 - Pijama Partisi

Herkese merhabaa 🥰

Patron çıldırdı! Önceki bölümü atalı bir hafta bile olmadan geri geldim, farkındasınız değil mi 😏 Bu bölümde olacak şeyler için o kadar sabırsızlandım ki hemencecik yazıverdim 😂

Yalnız bir şey diyeceğim, hakikaten bomba oldu bölüm 😎 Çok eğlendim yazarken, umarım okurken sizin de ağzınız kulaklarınıza varır xjrkdkdkd

Yorumları ve oyları bol tutarsanız sevinirim, hak ettim bence yaaaaniiiiii 😂

Neyse bölüm sonu görüşürüz, keyifle okuyuuun 💘

ღ

"Gol ulan!"

Sırıtarak yumruğumu havaya kaldırdıktan sonra yanımdaki asık suratlı Feza'ya çevirdim bakışlarımı.

"Üzülme be kardeşim, beni yenmek her yiğidin harcı değil zaten."

Feza homurtular çıkararak başını sallarken "Bence ben seni yenebilirim, Mert aşkım," diyerek araya girdi Gökay. "Hatta hemen şu an bir deneme yapabiliriz."

Tam yanımıza gelmek için ayağa kalkmıştı ki Kamer ensesinden yakalayarak tekrar yanına oturttu Gökay'ı.

"Bu çamaşırlar bitmeden bir yere gitmek yok, demedim mi ben sana lan?"

Gökay, hemen yanındaki kıyafet yığınına kısa bir göz attıktan sonra "Ama Kamer böceğim bunlar bitene kadar sabah olur," diyerek dudak büzdü. "Azıcık mola verip de geleyim, ha? Olmaz mı?"

"Olmaz," diyerek katladığı siyah tişörtü kenara koydu Kamer. "Şimdi kalkarsan bir daha oturmazsın, bilmiyor muyum ben malımı? Hepsini bana kitlersin. Yani hep olduğu gibi..."

Gökay, yüzünü buruşturup "Yani anam çektirmedi bana bu kadar," diye söylendi. "Altı üstü iki kıyafet, sen katlayıversen eline mi yapışır?"

"Ulan böyle diyerek senelerce bana kendi kıyafet katlattırdın gavat!" diye yükseldi Kamer. "Yalnız kıyafet olsa keşke... Her işini ben yaptım lan!"

Gökay, bu sert çıkış karşısında Kamer'in suyuna gitmek istercesine elini kaldırıp Kamer'in kalbinin üzerine koydu ve "Öyle deme ama böceğim... Sende tam bir ana yüreği var," diye mırıldandı. "Sadece yürek de değil üstelik, sen resmen analık yapmak için gelmişsin dünyaya!"

"Kendi annene de böyle yağ çekerek hiç yardım etmiyordun değil mi, haysiyetsiz," diyerek başımı salladım. "Ev işlerini hep anneler mi yapmak zorunda lan?"

"Yo, ne alakası var Mert aşkım? Benim annem de öyle çok iş yapmazdı ki zaten."

Feza omzunun üzerinden Gökay'a baktı. "Ya kim yapıyor sizin işleri?"

Umursamaz bir edayla omuz silkti Gökay. "Yardımcılar. Annem de ara sıra yardım ediyor; daha doğrusu kişisel şeyleri hallediyor, o kadar."

"Dedenin holdingi olunca böyle oluyor demek ki. Ama şansına küs Gökay'cığım, çünkü ne benim bir holdingim var ne de senin yardımcıların... O yüzden şunları katlamaya devam et, yoksa bu zamana kadar sabrettim demeyip seni evden atacağım ha!"

Gökay, huysuz bir ifadeyle Kamer'e kötü kötü baktıktan sonra önündeki sepetten bir tişört alıp açtı.

"İyi de bu benim değil ki, Koray'ın. Ben niye katlıyorum onun eşyasını? Gelsin kendisi katlasın."

"Gökay, elimin tersinde olduğunu biliyorsun değil mi kardeşim?" diyerek sertçe soluklandı Kamer. Sabrının sonlarında olduğu fazlasıyla belli oluyordu. "Koray burada olsaydı ona katlattırırdım zaten ama yok."