To co zostanie...

Żegnaj szkoło (Wiersz I)

„Żegnaj” nie znaczy to samo,
co błahe „Do zobaczenia!".
Machasz mi ręką przelotnie,
tak jakby od niechcenia.

Widzimy się po raz ostatni,
już koniec w tej szkole nauki.
A co po nas tutaj zostanie?
Wspomnienia i ten żal głupi.

Nie będziesz już witać mnie tutaj,
uśmiechem i przytuleniem.
Zostaniesz tylko pejzażem
rozmytym. I jakimś małym wspomnieniem.

Nie będzie lekcji już tutaj.
Nie takich samych jak z nami.
My odejdziemy z tej szkoły,
żegnając się. Pójdziemy sami.

Z łzą w oku i świadectwem w dłoni,
żegnamy patronów, te sale.
Żegnamy nauczycieli.
I nie płaczemy. Nie, wcale...