Love is hard

~hoofdstuk 51~

"Mag ik je wat vragen Osama?" zegt ze rustig "tuurlijk Inaya" antwoord ik "oke waarom..."

Perspectief Inaya

"Oke waarom had je eigenlijk ingebroken Osama?" vraag ik en ik kijk beschaamd naar de grond "Inaya, ik deed het omdat ik onder druk werd gezet door iemand, dat was die andere jongen die in je huis was" zegt hij zachtjes "laat me je helpen Osama" "nee Inaya dit moet ik zelf doen" "Osama ook al ken ik je pas een 45 minuten of zo iets dat maakt mij helemaal niets uit oke? Ik ga je helpen want je betekend iets voor me oke? Je bent nu al een van mijn beste vrienden begrepen? En daar kan je geen verandering in brengen" ik loop naar hem toe en omhels hem stevig "het hoef ech.." "shhh" onderbreek ik hem. Ik laat hem weer los en ik ga naast hem zitten. "Ik ga nu naar mijn broertjes toe ze zijn alle twee 18 ze wilde op hun zelf wonen ze wonen samen in een huis, zin om mee te gaan?" aangezien ik Osama vertrouw en ik even weg bij de andere wil zijn stem ik in.

Het huis van zijn broertjes staat hier niet ver vandaan dus liepen we er naar toe.

Daar aangekomen belde Osama aan en wachte we samen totdat de deur open ging, een lange jongen met licht bruine ogen en bruine krulletjes keek me vrolijk aan, hij glimlachte kort naar me waardoor zijn kuiltjes te zien zijn, hij steekt zijn hand uit en stelt zich voor "ik ben Ayoub" zegt hij vriendelijk "ik ben Inaya" antwoord ik, Osama en ik lopen verder naar binnen en doen onze jas en schoenen uit, we nemen plaats op een bank en de tv staat op netflix Empire dus i love that so much, er kwam nog een jongen uit de keuken die precies op Ayoub lijkt, hij loopt naar me toe en geeft me een hand "Nasser, broertje van Ayoub en Osama" zegt hij en geeft een glimlach, net twee druppels water die die Ayoub en Nasser, die ga ik zeker door elkaar houden...

"Ik ben Inaya, een goede goede vriendin van Osama" zeg ik en kijk sneaky naar Osama "jij en Ayoub zijn tweeling toch?" hij knikt en gaat op de bank zitten "ik ga jullie zeker door elkaar halen alvast mijn excuses daar voor" lachend knikken ze en ik kijk heel goed naar Osama vanuit mijn oog hoeken. Hij is lang en gespierd, een mooi kapsel, mooie groene ogen gewoon prachtig, een mooie zwaare stem, prachtige innerlijk, en een verschrikkelijk verleden net als mij alleen is die van hem erger en dat meen ik, hij is geslagen met stokken en bezems, hij heeft zwaar geleden en nog steeds kan hij lachen? Prachtige man is dit, hij werkt zich kapot, hij is niet als sommige rijke stinkerds, ik ben een vrouw die haar man helpt om een echte empire te bouwen implaats van toe kijken.. Ik schrik van mijn eigen gedachtes, noemde ik Osama nou mijn man? Dafuq? No way dit kan niet,lets slow down a bit...

Ik hoor hard gekuch en dan kom ik weer tot mezelf "wil je wat drinken Inaya?" vraagt Nasser, ik knik en hij verdwijnt in de keuken, nu weet ik het al gewoon. Nasser is de meer ik-leer-heel-goed-only-books en Ayoub is bro's-before-ho's? Tja i dont now men, ken ze net 10 minuten of niet eens 10 minuten?...

Even later komt Nasser terug met vier glaze cola.

"Wist niet wat je wilde drinken dus ik schonk maar cola in" zegt hij en hij legt de glazen voorzichtig neer "oh dat maakt niet uit joh" zeg ik en glimlach naar hem "Inaya vertel wat meer over jezelf" zegt Ayoub en hij zet een petje achterstevoren op zijn hoofd..

"Oke dan, ik ben dus Inaya 21 bijna 22 jaar oud, heb een broer Zakaria inmiddels al getrouwd maar dat boeit jullie vast niet, uhh, ik heb 2 super goede vriendinnen Dounia en Saloua, Saloua is ook mijn schoonzus trouwens, uhm ik uh was getrouwd maar uh wegens 'omstandig heden' ben ik gescheiden en nu woon ik bij Dounia in huis samen met haar broer Omar, dat was het wel een beetje" Ayoub en Nasser kijken me beide verbaasd aan nadat ik zei wegens 'omstandig heden' en ja dat begrijp ik wel..

Dit is best akward allemaal iedereen kijkt mij aan alsof ik nog hele bijbel ga vertellen ken je dat moment wel?..

"En nu jij Ayoub" zeg ik om de stilte te verbreken "is goed" zegt hij snel, hij doet zijn petje goed en gaat recht op zitten.. Oke dan?

"Nou ik ben Ayoub, broer van Nasser en broertje van Osama, 18 jaar oud.." hij is even stil en denkt na over wat hij nog meer kan vertellen "heb geen vriendin of zo iets, geeft vast alleen hoofdpijn en stress dus ja... Weet eigenlijk niet of ik het al mag vertellen maar ik doe het toch, Nasser en ik zijn van plan om met Osama en hotel in Marokko op te richten en een in Nederland" Nasser kijkt hem strak aan en daarna tovert hij een glimlach op zijn gezicht, Osama kijkt ze beide gek aan en ook hij tovert daarna een glimlach op zijn gezicht "dus uh verder, een goede mattie Mo, en ja meer niet eigenlijk" zegt hij trots, ik knik "ik zal jullie steunen met jullie hotel, ik wens jullie het aller beste" Ayoub en Nasser kijken me vreemd aan en al snel zegt Osama "ik heb haar heel het verhaal vertelt" ze knikken en er valt een stilte, ik pak mijn glas cola en neem er een slok van...

"En nu jij Nasser, vertel wat over jezelf" zeg ik en ik kijk naar Nasser "nou ik ben Nasser dus, jongste van ons drie ondanks Ayoub 5 minuten ouder is... Mohiem, 18 jaar, ben zeker niet bezig met meisjes heb ik trouwens helemaal geen tijd voor, zoals Ayoub al zei zijn we van plan om met zijn drieen een hotel in Nederland en in Marokko te beginnen Osama wist hier nog niets van dus bij deze Osama dit zijn we van plan.. Ik ben meer bezig met werk en dat soort dingen studie heb ik al bijna afgerond nog een half jaartje, zelfde geldt voor Ayoub alleen tja hij houdt zich niet zo met school bezig, dat was het ook wel zo een beetje, oh ja en ik ben heel erg blij dat we jou als steun hebben aangezien we niet super veel contact hebben met familie alleen onze neven en nichten enzo" "ik doe niets liever dan jullie steunen Nasser onthoud dat oke?" hij knikt en drinkt wat van zijn cola, allemaal lieve jongens een voor een, ik ga ze zeker lastig vallen, daarmee bedoel ik dat ik ze super veel ga steunen met hun hotel ❤

Weer thuis aangekomen..

Ayoub heeft me thuis gebracht met zijn auto en gaf de nummers van Osama, Nasser en die van hem voor het geval dat er wat is..

Ik zoek mijn sleutel uit mijn jaszak en steek hem in het sleutel gat, ik duw hem met mijn voet open en doe mijn jas en schoenen uit en loop nuriend de woonkamer binnen het is super donker "al mijn jongens zijn strijders als mandela, al mijn jongens die streven naar die milla.." ik zoek naar de lichtknop maar uit het niets gaat het licht al aan en daar zit Nabil eng naar me te kijken op de bank "wat kijk je nou man" zeg ik en meteen ben ik geiriteerd en niet een beetje ook, het gevoel gewoon dat deze gozer op me heeft gewacht in het donker like what the fuck men fucking eng...

"ey goodnight he" zeg ik en ik doe het licht weer uit, net wanneer ik de deur dicht wil doen roept hij me terug "wat nou weer Nabil?" zeg ik zuchtend "ik wil met je praten" ik zucht weer diep en ga op de bank zitten op verre afstand, hij wilt naast me komen zitten maar ik hou hem tegen.

"Inaya ik wil weer verder met je gaan" zegt hij snel "sorry man maar je hebt je kans echt verkankerd man en niet een beetje ook dit kan je niet zo maar zeggen" zeg ik geiriteerd "waar was je eigenlijk tot zo laat? Heb je niet gezien hoe laat het is? Kan je je telefoon niet openemen? Ik heb je zeker tien keer gebeld, Moet ik je voortaan in de gaten houden? Moet ik dit alles aan je broer vertellen?" "ey hou je kop hoor Nabil, ga naar me broer doe wat je wilt doen maar kom niet met je gezeik bij mij man kowed, en verspil je tijd niet aan mij" hij word boos en komt voor me staan zehma dreigend natuurlijk "Ga je naar boven? Dan hoef je niet voor mij stil te staan hoor?!" "ZO PRAAT JE NIET TEGEN MIJ OKE?" Schreeuwt hij "Waarom niet Nabil? Why? Ff serieus hoor, ik hoef trouwens jouw hulp niet hoor je kan morgen meteen vertrekken Ilias kan je bij mij laten ik weet namelijk niet of je wel goed een kind kan opvoeden als je zo eng doet" "ik zou je man zijn ja dus toon een beetje respect" "kowed man neem afstand je stinkt kaulo erg uit je bek, zeker no life koffie zitten drinken joh, vandaar die vieze geur" zeg ik en ik loop weg, ik laat hem daar staan en doe alle lichten weer uit, kan hij weer lekker in het donker zitten daar houd hij zo erg van toch? En dan op mensen zitten wachten in het donker ik snap wel dat Hayat hem heeft verlaten man damn...

Ik loop naar boven en trek mijn pyjama aan en ga bij Dounia in bed liggen en al snel val ik in slaap...