~Hoofdstuk 28~

2.8K 136 14
                                    

Aangezien Zakaria er niet is chillt Saloua hem bij mij en Nabil in de auto, Dounia en Younes zitten in een auto en Hamza en Omar zitten met zijn tweeën. Bilal bleef in Nederland omdat hij iets moest gaan doen wat had hij niet echt verteld..

Elke auto heeft een walkietalkie zodat we makkelijk met elkaar kunnen praten, aangezien Saloua en ik helemaal gek op dat ding zijn spelen we er als kleine kinderen mee. "Ewa, zwarte matte BMW hierzo" zeg ik omdat Nabil een zwarte matte BMW heeft "Ewa zwarte BMW, zwarte audi hierzo" zegt Dounia lachend "Ewa, rode driewieler hierzo" zegt Hamza droog "Ha ha ha" zeggen Dounia en ik tegelijk "wat praten jullie zo veel bullshit man" zegt Hamza "oh shut up" zegt Dounia terug. Ik geef de walkietalkie aan Saloua en sluit mijn ogen en val in een diepe slaap..

"Inaya liever? Wakker worden" hoor ik iemand zachtjes zeggen, ik open mijn ogen, de felle zonnestralen komen mijn ogen tegemoet, ik wrijf in mijn ogen totdat ze zijn gewend aan het licht. Ik zie Nabil met een big smile naar me kijken. "Hoe laat is het wel niet?" Vraag ik terwijl ik gaap "al 8 uur in de ochtend" antwoord hij terug "huh? Toen ik naar Frankrijk reed was ik er binnen 2 uurtjes ofzo" zeg ik verward "dat zou kunnen, wij hebben twee tussenstops gemaakt van bij elkaar 1 of 2 uur of zo iets, we waren sowieso al laat vertrokken, en we gingen niet zo racen als jou" "Nabil?" "Hmm?" "Waarom ben je zo slim en dat soort shit" lachend schud hij zijn hoofd "kom nou maar uit de auto" zegt hij lachend "draag me" hij mompelt nog wat en tilt me op.

Terwijl hij zijn stappen neemt hij kijk naar zijn mooie gezicht, zijn ogen glinsteren waardoor ik weg smelt. Hij merkt dat ik kijk en hij lacht "wat kijk je dikzak" "ik kijk naar mijn knappe lieve toekomstige man hoor" zeg ik trots, een glimlach van oor tot oor verschijnt op zijn gezicht en we staan voor een groot huis.

"Uhm Nabil ik dacht dat we in een hotel sliepen?" Vraag ik verbaasd "dit is ons huis" zegt hij blij "ons huis? Wat praat je izan" "ik praat geen izan mijn prinses, dit huis heb ik voor ons gekocht, voor als we een weekend weg zouden willen gaan of zo iets zouden nu kunnen we hem goed gebruiken" "en de anderen dan? Die slapen ook hier toch?" "Ik heb ze het aangeboden, ik heb zo veel geprobeerd maar hun wilde liever in een hotel slapen" "maar ik ga niet in een bed met jou?" Zeg ik vastberaden "dat weet ik dikzak" "waarom slapen we niet gewoon met de anderen? In een hotel" "de anderen komen morgen hier" verward knik ik en Nabil laat me staan, hij pakt de sleutels uit zijn zak en de deur gaat al snel open.

Met grote ogen kijk ik rond in het mooie huis, ik ga niet veel vertellen naar het was echt wauw, in de keuken stond een grote keuken eiland. Er hangt een grote foto van mij en Nabil in de woonkamer het was een foto die Dounia stiekem had gemaakt, wat is zij sneaky zeg wacht maar totdat het officieel is van zij en Younes.. totdat hun zijn getrouwd HAHAHA

"Vind je het mooi?" Vraagt Nabil aan mij "of ik het mooi vind? Het is prachtig, c'est formidable" fluister ik zacht "ik ben blij dat je het mooi vind Inaya" ik kijk hem aan en zijn ogen fonkelen helemaal ze stralen blijdschap en liefde uit net als die van mij, maar zijn ogen zijn tig keer mooier.

"Bevalt je uitzicht?" Zegt hij lachend als hij merkt dat ik kijk "ben je gek? Ik hou van mijn uitzicht nu wollah" zeg ik lachend, we gaan samen op de bank zitten. "Nabil?" Hij kijkt me lief aan en knikt "Hoe veel kinderen wil jij later?" Vraag ik uit het niets "4 of zo iets" zegt hij en kust me op mijn mond, ik ga er vol op in en kus hem intens terug totdat we allebei tot adem moeten komen ik zie dat ik op zijn schoot ben beland en zijn handen zitten onder mijn T-shirt "Ewa dit is zwaar fout he, nu niet meer dit soort kusjes tot de bruiloft" zeg ik streng "nou zeg ik ga jou zachte lippen missen" "pardon?" "Ik ga wachten prinses, we moeten wel er voor zorgen dat je broer uit zijn oekoe komt" ik moet lachen van zijn domme zin ook al is hij zo serieus...

Ik ga in zijn armen liggen en begin een izan gesprek met Nabil zijn grote armen maken mij warm en ik luister naar zijn mooie stem.

Love is hardWhere stories live. Discover now