NUMARA 12

88.BÖLÜM - Buradan bir Nejat geçti

Hepinize çok çok teşekkürler ^^ Bayramdan önce bayram şekeri niyetine bir bölüm paylaşayım dedim. Bayramda ne olacağı belli olmaz çünkü :) Şimdiden hepinize iyi bayramlar.. Keyifli okumalar :)

İsteyenler bölüm şarkımızla birlikte okuyabilirler :) Multimedya'da röportajdan bir kare var :)

Bu bölümü Selda'ya ithaf ediyorum. Beğenmen dileğiyle Seldacım.. :)

Sabahın köründe apartmanın merdivenlerinden inerken, hala uyukladığım için Kerem arkamdan gelerek omuzlarımdan sıkıca tutuyor. Biliyor tabi beni. En ufak bir ihmalde uçarak, hayatı boyunca göremeyeceği türde akrobatik hareketlerle merdivenlerden yuvarlanma ihtimalim yüzde yüz.

“Sessiz ol.” diyorum tam da Safiye Teyze’nin kapısının önünden geçtiğimiz sırada. “Safiye Teyze her an kapıdan guguk kuşu gibi fırlayabilir.”

“Yavaş yavaş in.” diyor Kerem de benim gibi fısıldayarak. “Ayak seslerimizi duymasın.”

İkimiz de hırsız gibi sessiz ve yavaş adımlarla merdivenlerden inmeye devam ediyoruz. Apartmanda oturan biri bizi böyle görse ne düşünür acaba çok merak ediyorum.

Ama Safiye Teyze bu.. İnsana her şeyi yaptırabiliyor. Kadında artık nasıl bir kulak varsa apartmana kim giriyor, kim çıkıyor, kaç kişi var, hepsini kapıyı açmadan fark ediyor resmen. Kadın biraz daha zorlasa Afrika’da kanat çırpan bir kelebeğin Kuzey Amerika’da yarattığı kasırgayı bile kendi dairesinden duyacak.

Safiye Teyzenin dairesinin önünden ilk kez ona yakalanmadan geçtikten sonra Kerem de ben de şaşkınlık dolu ifadelerle birbirimize bakıyoruz.

“Zeynep?” diyor Kerem birkaç saniye sonra apartmanın giriş katında durduğumuzda. “Benim gördüğümü sende gördün mü?”

“Gördüm.” diyorum kafamı aşağı yukarı sallarken. “Daha doğrusu göremedim. Yani Safiye Teyze’yi..”

“Biz Safiye Teyze’nin dairesinin önünden geçtik ve o dedikodu almak için dışarı çıkmadı.” diyor Kerem gözlerini kocaman açarak. “Vaoov! Bu bir ilk!”

Safiye Teyze’nin 65 yıllık tarihinde böyle bir şey ne görülmüş, ne de duyulmuştur.

“Ara havalimanını ilk uçakla yurt dışına kaçıyoruz Kerem.” diyorum hızlı hızlı konuşarak. Kerem ise anlamayarak kaşlarını çatıyor.

“Neden?”

“Çünkü büyük bir felaket bizi bekliyor.”

Kıyamet alameti gibi resmen! Kıyamet kopacakken Deccal’ın ortaya çıkması neyse, Safiye Teyze’nin de biz onun kapısından geçerken ortaya çıkmaması o. Allah’ım sen koru.

“Yine başladın korku filmi senaryolarına.” diyor Kerem gülerek kolunu omzuma atarken. “Sen hızını alamayıp devam etmeden önce apartmandan çıksak iyi olacak güzelim.”

Dalga geçme Kerem. Safiye Teyze dairesinden çıkmıyorsa ortada ‘Aman Tanrım!’ dememiz gereken bir durum vardır kesin. Ben şahsen tüm benliğimle buna inanıyorum.

“Kerem, Safiye Teyze’den bahsediyoruz.”

“Uyuyakalmıştır o.”

Sen Kerem Sayer’sin aptallık etme! Su uyur, Safiye uyumaz.