Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🥀🌙Instagram Sayfamız: Mehsa Hikayeleri
🥀🌙 Kişisel Instagram Sayfam: _mehsaa_ 🥀🌙 Twitter: mehsahikayeleri
🥀🌙Takip edebilirsiniz. Özellikle duyurular ve alıntılarımız için çiçeklerim.🌺
⚜🔱⚜
"Sonra karga ortaya çıkmış. Kavalın büyülü sesi susunca yılan onu hemen tanımış. Bu karga, zamanında elinden kaçırdığı çocuğun yansımasıymış.
Karga, yılana doğru eğilmiş ve ninninin son dizesini fısıldamış..."
🔱⚜🔱
İşte, bu benim yeniliş hikâyemdi. Nikâh gününe kadar öyle hızlı bir süreç yaşamıştım ki adım adım mağlup edilişimin sonucunda kendimi tam olarak bir kapanın içerisinde bulmuş gibi hissediyordum.
Karganın ektiği çiçeğin bembeyaz bir şekilde açtığını, altı yılanı öldürdüğünü gördüğüm bir rüyayla güne uyandım. Uyandığım sabah evleneceğim sabahtı. Araba yolculuğumuzun üstünden üç gün geçmişti ve her geçen gün evlenecek olmamı kendime kabul ettirme zorunluluğuyla yüzleşmiştim.
Her gece odama bir çiçek bırakıldı. Her gece yanıma geldiğini bana anlattı. Bu sefer baş ucuma bıraktığı çiçeklerden kaçmadım. Kaçmanın yetmediğini kavramıştım. Bıraktığı çiçeklerin anlamlarına baktığımda aslında benimle çiçek diliyle konuştuğunu fark etmiştim.
Beyaz lale, masumiyet ve temizliği ifade ediyordu. Kendimi onun yanında hiç de masum hissetmiyordum.
Leylak, baharı ve özgürlüğü anlatıyordu. Özgürlüğüme ket vurmuştu ama o, bu evliliği yeni bir başlangıç olarak görmekte ısrar ediyordu.
Bugün ise baş ucumda mavi menekşeler vardı. Sana sadık kalacağım demekti. Normalde mantıklı bir insandım ama bu kısa zamanda mantığımı da bir köşeye bırakmış gibi hissediyordum çünkü tuhaf bir his sarmıştı dört bir yanımı.
Çiçekler o kadar zarifti ki onun acımasızlığı karşısında narin bir dokunuş gibi hissettiriyordu. Bu adam neden kendisiyle bu kadar çelişiyordu? Bana her gün çiçek yollayan, beni izlemeden duramadığını söyleyen adam ile beni acımasızca köşeye sıkıştıran adam nasıl aynı kişi olabilirdi, anlamıyordum. Ben kendimi de anlayamıyordum. Nasıl bu kadar çabuk yenik düştüğümü bir türlü kabul edemiyordum ama ne bu yaşananlar ne de annemin tepkisiydi beni bu hâle getiren.
