Tutkulu Mücevher (Tamamlandı)

Yarı Final

Zeynep

Serumum bittiğinde yavaşça ayağı kalktım, hamile olduğumu öğrendiğimden bu yana karnımın hafif belirgin olduğunu fark ettim. Üçüncü gebeliğim ve ben bunu anlamadım üstelik Yiğit daha büyümeden nasıl hamile kalabilirdim buna nasıl dikkat etmedim bilmiyorum ama şu anda içimde büyüyen bebek bana mutluluk veriyordu. İkimizden bir can daha var olacaktı, bir türlü tekrar evlenememiz bu bebekle birlikte belki sonunda gerçekleşirdi.

Doktorum Rıdvan'nın odasına gitmek için asansöre yönelmiştim. Kadın doğum katına geldiğimde her yerde yeni doğmuş bebekler ve hamileler vardı. Rıdvan'nın sekreteri beni görmesiyle seslenmesi bir olmuştu; "Eczacım Rıdvan hoca sizi bekliyor" dediğinde sekretere beni gördüğünde hemen gelmesini söylemesi bekleme süremi kısaltmıştı. Hastanın çıkmasıyla benim girmem bir olmuştu Rıdvan bilgisayarındaki sonuçlara gömülmüş görünüyordu; "Rıdvan neye daldın böyle" dediğimde gülümseyerek bana doğru döndü.

"Senden önceki hastamın üçlü testinde sonuçları biraz yüksek çıkmış görünüyor ona bakıyordum"

"Yoğunsan sonra gelebilirim"

"Kaçma Zeynep"

"Kaçmıyorum Rıdvan"

"Heyecanlı mısın?"

"Bilmiyorum içimde tuhaf bir duygu var tekrar anne olmak beklemediğim bir anda"

"Bebekler sürpriz yapmayı sever"

"Bu bana bilhassa Yiğit için büyük bir sürpriz olacak"

"Babasına sürpriz olmayacak anlaşılan"

"Kemal havalara uçacak gibi bu sabah sordu hatta"

"O zaman bu sürpriz dolu bebeğin ilk fotoğrafını çekelim" dediğinde ayağı kalkmıştı ve beni ultrasona yönlendirmişti.

Yavaşça uzandım ve beklemeye başladım, Rıdvan ultrason için jel sıktı ve karın üstünde gezdirmeye başladı. Gülümseyerek monitörü bana döndürdü; "Annemiz bak buradayız" dediğinde siyah büyük noktayı gösterdi.

"Sekiz haftalık" dediğinde iki aylık olduğunu öğrenmem beni şaşırtmıştı nasıl olmuşta anlamamıştım. Gözlerim dolu dolu bakıyordum bebeğime; "Artık daha dikkatli olacaksın Zeynep" dediğinde başımla onaylamıştım; "Yarın aç karnına geliyorsun ve testlerini yapıyoruz anlaşıldı mı?" Demişti gülümseyerek.

"Anlaşıldı"

"Sana iki gün için rapor yazıyorum eve git dinlen ve bebeğe de kendinede iyi bak"

"Tamam her şey için teşekkür ederim Rıdvan"

"Bir şey değil Zeynep biz arkadaşız" üzerimi düzeltip kalktığımda elimdeki ultrason çıktısına bakıyordum. Raporu bana yazıp verdiğinde idareye gitmek için odadan çıkmıştım.

Eve geldiğimde hizmetli evi çoktan temizlemiş gitmişti, kendimi yavaşça koltuğun üzerine bırakıp elimdeki ultrason sonucuna bakıyordum; "Nasıl seni fark edemedim inci tanesi" tekrar yıllar sonra inci tanesi demiştim bebeğim, ilk bebeğime seslenişim gelmişti aklıma belki hormonlarımdı belkide yaşanılan acı gözlerimi doldurmuştu. Elimi karnıma koyup yavaşça okşamıştım Yiğit'e bir kardeş geliyordu üstelik epeyi habersiz bir şekilde aylardır evliliğimizi nikah tamamlayamamıştık bu bebeğin gelişi artık yapmamız gereken bir nikahı hızlandırmış olacaktı. O sıra Kemal'i aramak için yanıma bıraktığım çantamın içinden telefonu çıkarmış ve aramaya koyulmuştum, üçüncü çalmasıyla açılması bir olmuştu; "Sevgilim" demiştim demesine ama ses Kemal'in değildi.

"Zeynep hanım ben Sema, Kemal beyin asistanıyım kendisi toplantıda o yüzden telefonlarını ben açıyorum"

"Anladım Sema patronuna söyler misin toplantıdan çıktığında beni arasın"