4 Stinet

Mberritja

Pas 3 javesh......
A e dini se cfare do te thote t'iu shkulet zemra nga vendi? Mos te ndjeni me gjakun qe ponpohet brenda? Mos te ndjesh venat qe cdo prekje te bente, ato velonin per ate? Ta kesh perpara e mos ta shtrengosh mbas vetes, derisa fryma te behej nje? Te te shikoj ne sy, por mos te afrohet? Ta shikosh ne sy, por dhimbja qe eshte si nje droge qe te perpin te gjithin deri ne shpirt qe e shqyen ne copa copa nuk te le ta prekeah ate? Une keshtu ndihesha, si nje i vdekur ku dhimbja leshonte helm ne cdo qelize te trupit tim. Nuk rezistoja dot e kisha perpara cdo dite me shikonte cdo sekond, keto dite pas atij debati per mua ishin si mijera nuancat e vetemis. Ku hijet kercenin ne te pa asnje shqetesim, sepse personi qe me ngjyroste...........
Vetem ideja se sa do zgjaste kjo, me mbyste duke me bere nervoz dhe i dobet shpirterisht. Nuk doja te ndihedha i dobet por cfare te beja.....cfare te beja, dashurija......ajo te jepe nje fuqi te pa imagjinueshme duke te dhene nje elektrizim ku arrin deri ne shpirt. E shumefishonte duke e ngjyrosur me ngjyrat e jetes, por eshte dhe kjo te perthithe dhe esencen tende vitale duke te shkaterruar te gjithin. Dhe cfare pastaj?.....cfare? Pikerisht cfare? Asgje....erresire.....dhimbje.....vuajtje....deshperim....keto te perpijn te gjithin. Mbase duhet te fle.....po do fle mbase keshtu do ta shikoj ne enderre, dhe do jemi serish se bashku..........

Pasi u largua duke e lene pas ate, ajo po rrinte e pa levizur vetem me canten te hedhur siper ku mbante sendet kryesore. Gjithcka rreth saj ju duke sikur ishin zhdukur njerzit e shumte qe vinin dhe iknin zhurmat e valixheve qe mireshin nga ata, avjonet jashte ne piste por per te ate minutat, koha ngrihu......

Barbara.
Nese e meritoj kete, po e meritoj. Une isha ajo qe e lendova, cdo here qe ai afrohej me mua i kujtoheshin fjalet qe i kisha thene une dhe largohej duke vuajtur e kam kuptuar kete gje. Sic ndodhi kur po kercenim. Dhe pse dreqin duhet ti thoja ato fjale, pse? Sepse as une nuk e di, nuk po duroj dot kur e shikoj cdo dite dhe nuk mund te ndjeje trupin e tij kur me shtrengonte pas vetes. A te ndihem e lumtur qe zemra e tij rrehe akoma per mua? Sigurisht u ngrita 5 metra sapo me tha ato fjale, apo te ndihem e merzitur sepse per fajin tim e largova nga une? Pavarsisht se ishte larg meje qe nuk rrinin me aq afer donte te kujdesej gjithmone per mua, e kam vene re nga shikimet qe me ka dhene. Ai per mua eshte me i vecanti dhe do mbetet i tille, dhe kjo duhet te mari fund Barbara rregulloje kete telash dhe gabim qe bere.

Ajo akoma nuk ishte permendur po e shikonte ate duke ikur drejte, dhe mendimet per te i vinin.

Josh.
Shpresoj qe ta kuptoj qe une nuk e kam harruar ate, pavarsisht qe me lendoi shume per mua ajo eshte vete ajri qe thithe cdo dite. Arsyeja pse kjo zemra brenda meje rreh akoma, duhet ta kuptoj kete gje. Kur u permenda nga keto mendimet nuk po e ndjeja prezencen e saj afer meje, ktheva koken nga te dyja anet nuk ishte rregullova canden ku mbaja sendet kryesore dhe ndalova. U ktheva plotesisht per ta pare se ku ishte, kishte ndenjur pa levizur.

"Do vishe?"

"Ajo nuk e degjoj qarte zerin, ju duk si nje ze i mbytur" eh cfare?"

"Do vishe, te thashe?"

"Me fal nuk te degjova, ok po vije."

"U pergjigje, dhe thjesht po ecte me hapa te vogla dhe te ngadalta" nese vazhdon keshtu do na iki fluturimi."

"Nuk po e vija re qe nuk po ecja me shpejtesi, kur ndjeje nje dore qe me kap dhe po me terhiqte. Sa do ta pyesja kush ishte kur degjova zerin, qe me foli."

"Nese vazhdon keshtu, do na iki fluturimi.

"Zerin e shoqeronte dhe aroma e tij qe une dehesha pas saj, pas 4 vitesh dhe i njejti efekt" me fal thjesht isha futur ne mendime."

"Ok por nuk ke pse kerkon falje, thjesht qendro me mua."

"Ok"dhe ja shtrengova doren, dallova te cepet e buzeve te krijohej nje e qeshur."

"Me shtrengoj doren i njejte elektricitet dhe pas 4 vitesh" dhe ja shtrengoj dhe ai doren." pavarsisht se me lendove shume une te kam dashur te dua dhe do te dua "foli me pak ze te ulet".

"Cfare the?"

"Eee une cfare thashe, jo jo asgje."

"Ok"mendoj se nuk e degjova, dhe une gjithashtu te njejtat ndjenja kam per ty te kam dashur te dua dhe do te dua."

Pasi e mori qe aty po iknin se bashku drejte avjonit, ata donin me shume se sa vetem nje kapje prej dore. Por gabimi i saj dhe zemra e tij e lenduar nuk e lejonin kete gje.

Gjate udhetimit nuk folen shume vetem flisnin ndonjehere, shikimet dhe ferkimet e duarve ose pjeset e tjera te trupit mbizotronin. Per shkak se numrin e vendeve i kishin njeri pas tjetrit.

Nese nje trup kur preket dhe ndjen elektricitetin nese syte shendrijn kur e shikojn, kur shpirti gjene pasqyrimin e tij te nje tjeter kur zemra degjon dhe i puthiten rrahjet. Kur mendja fillon te mendoj vetem per nje person nese pranija te ben te ndihesh i plotesuar, kur pergjigjet dhe emocionet marin nje pergjigje. Kjo quhet D-A-SH-U-R-I.......

Pas disa oresh dhe ata mberriten me ne fund, gjendeshin brenda ne ndertese per pak do dilnin jashte. Dolen dhe u perballen me ajrin e ngrohte te Los Angelos, me diellin qe i jepte nje shkelqim atij qiellit, ngjyre e kalter e hapur me nje te blute te zbehur. Dilnin shume njerz nga te 4 anet disa takoheshin me familjaret shoket/qet qe i prisnin disa te tjere mirnin taxi-te duke bere nje suprize atyreve ne shtepi, ndersa disa te tjere si ata fillonin jete te re duke njojtur persona te rinj. Kishin ndaluar dhe po kerkonin me sy, kur qe te dy degjuan disa zera.

:hej ju te dy, jemi ketu.

E kush mund te ishte tjeter pervec atyre, ata te gjithe nuk kam per tu ndare ndonjehere. U takuan dhe hipen ne nje makine qe mbante me shume se 10 veta, aty filluan te flisnin. Shikonin nga dritarja ndertesat e shumta rruget me makina te ndryashme, njerz ose cifte-cifte qe benin vrap ose ecje te lire. Te gjithe nxirnin trupin e tyre te formuar dhe elegant djemt me muskuj dhe shpatulla te gjera dhe bel te holle, vajzat me forma dhe bel te holle. Pastaj detin e kristalizuar me nje blu te zbardhur ne fillin pastaj theksohej deri ne thellesit e medha vinte e renduar. Reren e paster ku nguleshin cadrat ose shazllonet e prenotuara dhe uleshin njerzit, qiellin e paster dhe diellin e shendritshem. Ai pyeti nese kishin ardhur te gjitha valixhet dhe makinat e tyre, te gjitha ishin ne rregull. Filluan te qeshnin duke menduar se cfare do benin ketu, ishte nje ambjent tjeter ketu i ngroht dhe mireprites. Xhamat i kishin te hapura te gjitha per shkak te vapes, do ishte nje fillim ne nje qytet te ri me persona, njohje, vende te reja. Nuk e kishin aspak mendjen qe sapo te vinin ne shtepin e tyre te re do te laheshin, hanin pastaj te qetesoheshin ose te flinin gjume, do vinin per tu lare do nderroheshin dhe pastaj do fillonin te njihnin vendin. Sepse kete do benin ne te vertete, ishin aq te emocionuar sa fillonin te kendonin ne makine me muziken ne maje. Ishin ne Los Angelos nuk dyshonin aspak qe do kenaqeshin ketu, por dhe per arsyen pse erdhen ketu nuk e kishin harruar. Dhe ne pune do kenaqeshin sepse asnje nga ne, nuk e do monotonin.

Nuk e di nese e keni kuptuar ato rreshtat me te zeza ne fillim ne keto pjeset qe kam bere, nese jo do ta kuptoni ne hapat ne vijim. Me kete nisje do zgjerohen akoma dhe me shume gjerat, dhe besoj se do iu pelqej. Updatin do ta beja me shpejt por shkolla ben te veten, dhe ju uroj te gjitheve nje fillim shkolle te mbar 😄😄😊😊✌✌