Türkiye De Yaşanmış Cin Ve Hayalet Olayları 3

Cinlerin İsyani Ve Büyük Savaş

     Evet değerli dostlarım, bu yazımda sizlere insanoğlundan önce Melekler ve Cinler arasında gerçekleşen bir savaşı anlatmak istiyorum...

Meleklerin komutanlığını henüz Allah’ın huzurundan kovulmamış olan Azazel'in yaptığı yer yüzünün en kanlı savaşı...

Kuran-ı Kerim’e göre yaratılan ilk Cin, “Cânn”dır. Kur'an-ı Kerim'in şu ayetinde ise bu konuya değinilmektedir.

Vel canne khalagnēhu min gablü minnâris-semûm.

"Adem’den önce cinlerin babası olan Cân’ı semum ateşinden yarattık"

Ayette geçen Semum Ateşi dünyamızın ateşinden 70 kat daha yakıcı ve kızgındır. Dünyamızdaki ateşin Semum ateşi olduğu fakat dünyamıza gönderilmeden evvel 70 defa yıkandığı rivayet edilir.

Cann'ın nesli daha sonra Allah'ı tanımayıp isyan ettiler. Küfre kalkıştılar. Melek orduları çoğunu yok etti, kalanlar ise dağlara ve karanlık yerlere kaçtı. Fakat tüm bunlar yapılırken Cinlerin safında olmasına rağmen meleklere karşı çıkmayan biri vardı. Azazel !

Azazel kendi ırkı meleklerle savaşırken onlara yardım etmedi. Bu sayede melekler kadar yüce oldu. Azazel, meleklerle göğe çıkıp ve onların aralarında büyüyüp günden güne ilerledi. Öyle ki, meleklerin âlimi (hocası) oldu.

7. kat gök melekleri, Azazel’i kendi yanlarına almak istediler. Allah, onların bu dualarını kabul buyurdu ve böylece Azazel 7. kat göğe kadar yükseldi. Cennet meleklerinin reisi olan Rıdvan: "Yâ Rabbi, bütün gök tabakalarındaki melekler, onun ibadetiyle haz duyuyorlar. Birkaç gün de Cennet’tekiler ondan istifade etseler olmaz mı?" dedi. Allah, onun bu isteğini kabul edip Azazel'i Cennet’e aldı.

Azazel Cin olmasına rağmen Meleklerden daha fazla iman etti. Attığı her adımda Allah'a secde etti. Öyle ki Azazel'in bütün evreni dolaşarak Allah'a secde ettiği rivayet edilir.

Cin ırkının Melekler tarafından yenilgiye uğratılması her şeyi bitirmemişti ne yazık ki. Bir grup Cin kaçmayı başarmış ve saklanmışlardı.

Ve sonra biri çıktı ortaya, kainatın gördüğü en güçlü ve en soylu Cinlerden biriydi bu. Bi’run Şatan'dı. Savaştan sağ çıkan Cinleri bir araya topladı ve seslendi onlara...

“Dünyaya yayılın ve gördüğünüz her yere yerleşin, çoğalın! Yaşadığınız her yeri inşa edin ve yaşanır hale gelene dek çalışın.”

Asi ve isyancı Cinler Bi’run Şatan’ın buyruklarına itaat ettiler ve yeryüzünün efendisi olarak yayıldılar dünyaya. Yerleştikleri yerlerde çoğaldılar ve kabileler kurdular. Bakir dünya, bin türlü cin ile dolmuştu. Öyle ki, yaşamadıkları hiçbir yer yoktu artık.

Bi’run Şatan huzursuzdu. Krallığı bütün dünyayı kuşatmış ve güçlenmişti, ama içinde yenemediği bir zulmet büyüyordu... Topraklarında Cennetten gelen birinin adım attığını hissedebiliyordu sanki...

Büyük savaş yaklaşıyordu...

Bi'run Şatan huzursuzluğunun sebebini anladı. Arş’tan bir melek iniyordu. Avuçlarında bir damla suyla geldi Melek Yusuf. Yeryüzüne indiğinde dünya kor halindeydi. Suyu alevlerin üzerine bıraktı yavaşça ve alevler sönmeye başladı.

Melek Yusuf ağır adımlarla yerküreyi adımlıyordu. Dünyaya yayılmış cinlerin kendisini düşmanca izleyişlerini görmüştü.
Görevini yapmak zorunda olmasaydı, bir an bile orada durmak istemezdi.

Cinler öylesine çoğalmışlardı ki; gökyüzünü ve yeryüzünü doldurmuşlardı. Kanatlı olanlar havada, kanatsız olanlar da karada birbirlerine girdiler. “Bizim sınırlarımızı ihlal ediyorsunuz!” “ Hayır, siz bizim sınırlarımızı ihlal ediyorsunuz!” Cin kabileleri arasındaki bu küçük anlaşmazlıklar, gitgide büyüdü ve büyük bir savaş çıktı. Dünya akıl almaz bir gaddarlığın pençesindeydi.