Türkiye De Yaşanmış Cin Ve Hayalet Olayları 3

Olen Kizin Laneti 5

     sadece balık,1-2 kilo balıktı amacım, aylardır evde oturmaktan sıkılmış iyi bi hafta sonu geçirmekti amacım. bunları hakedecek ne yapmıştım. ne günah işlemiştim. kızı bulduğumdaki ettiğimiz küfürlermi? bilmediğim bi suçmu ne yapmıştımda bunlar benim başıma geliyordu. düşündükçe içinden çıkamıyordum. neden ben diye defalarca öncedende sorsamda sebebini bulamıyordum.
türkeri düşündüm bi an ölümle nasılda bi anda kurtulmuştu,bu sıkıntıları yaşamadan bikaç saniyede bitmişti olayı
özgürü düşündüm o neler yaşamıştı aynı şeylerimi yaşıyorduk başına neler gelmişti?
murat tabi muratt oda bizle aynı teknedeydi acaba o neler yaşamıştı onla o günden sonra hiç görüşmemiştim acaba hayattamıydı ondada bu olaylar yaşanmışmıydı.
kafamda yüzlerce soru gördüğüm ilk taksiyi durdurdum..
     bişeyler bulma umuduyla laraya gittim, teknenin nerde olduğunu kızın nereden atladığını tahminen hesaplayarak bişeyler bulma umuduyla lara falezlerde yürümeye başladım
nasıl atlamıştı veya nasıl atılmıştı başına neler gelmişti ölümü kendimi seçmişti bunları düşünerek lara falezlerde yürümeye devam ettim kendimi onun yerine koydum
insan ne yaşarsa yaşasın burdan atlamak cesaret ister diye düşündüm. acaba suya çarptığında ne hissetmişti atladığı anda neler düşünüyordu bu soruları çözmeliydim. hava kararana kadar yürüdüm. atlanabilecek yerlere canımı tehlikeye atarak indim ve sonunda ondan bi iz bulabilmiştim...
     aynayim,
bi künye altın aynayim. yazan bi künye,onun olduğuna emindim belki bi ipucu bırakmak istemişti belki kim olduğunu bilmemizi istemişti belkide bu künyeyi benim bulacağımı biliyordu.
aynayim, bulmuştm seni en azından artık ismini biliyordum güzel gözlü kız
     yat limanına indim ondan bi iz bi işaret bulabilirim umuduyla elimde künyeyi sıkarak bişeyler arıyordum
hayata normal bi şekilde devam ediyordum kimsenin umrunda değildim kimsede benim umrumda
tek aradığım oydu ondan bi iz bi işaret. sahil güvenliğe girdim şaşkın bakışlarla bakmaya başladılar kolum alçıda gözler kançanağı olmuş saç baş dağılmış halimle nerde diye sordum. şaşırmış bi şekilde bakarlarken aralarından biri kim nerde noldu diye sordu.
o nerde dedim kendimi toplayarak geçen gün boğulan kız diyebildim boğazım düğüm düğüm olmuştu onu bulmam lazım dedim. çok fazla boğulan olmadığından onlarda kimden bahsettiğimi anlamışlardı. herhangi bi bilgi olmadığını denizdn çıkardıktan sonra ambulansla tıp fakültesine gönderdiklerini söylediler. teşekkür edip ayrıldım..
     tıp fakültesinde nereye gideceğimi kime soracağımı nasıl bulacağımı bilmeden sağa sola yürüyordum. herkesde bi koşuşturma bi telaş vardı en sonunda gözüme kestirdiğim bi doktorun yanına giderek geçen günlerde boğulan kızın arkadaşı olduğumu onu bulmam gerektiğini söyledim. tarih sorduğunda cevap veremedim aradan kaç gün geçmişti ne zaman bu olaylar gerçekleşmişti hatırlayamıyordum. yaşadıklarım bi hayat boyunca başıma gelmeyen türdendi. 2*3 hafta önce dedim ou bulmam gerekli lütfen yardımcı olun dedim..
     beni hastane polisine yönlendirdi olayı onada anlattım şüpheli bakışlarla beni sürekli süzüyordu benim tek istediğimse ona ulaşmaktı zaman geçmek bilmiyordu.
evet öyle bi vaka var dedi  sallamayarak,
gözlerim bi anda parlamıştı ona çok yaklaşmıştım..
ağzından cımbızla laf alıyordum ipnenin. ya anlatmıyordu yada zaman benim açımdan yavaşlamıştı..
     kızı arayan kimse olmadığından kız hala tıp fakültesi morgunda dedi.
ya polise inandırıcı geldim yada kızdan kurtulmak istemiş olacakki onu görmemde sakınca bulmadı. yanıma bi görevli vererek morga gidip 145 nolu ex i teşhis ettir dedi. görevliyle birlikte hastanede yürümeye başladık. içim heyecanla dolmuştu onu görebilecektim rüya olmaması için dua ediyordum...
     bi yandan korkuyor bi yandan heyecan duyuyordum mide ağrım iyiden iyiye artmıştı yürüyorduk
morga ulaştık onu görmeyi deli gibi istesemde içeri girmek istemiyordum. zorlayarak da olsa içeri girdim. onu görebilme düşüncem herşeyden önde geliyordu. soğuk nemsiz kuru bi hava vardı içerde hayatımda bu kadar nefes alamadığım bi ortam daha hatırlamıyorum görevli hergün girip çıktığı ortam olduğundan markete sigara almak için girmiş birinin rahatlığındaydı. içimden okkalı bi küfür savurarak 145 nolu rafa doğru yürümeye devm ettik..
bi an için ordan kaçmak delicesine koşup herşeyden kurtulmak istesemde kaçarak bu işin üstesinden gelemeyeceğimi biliyordum...
     hızlıca rafı açtı içinde o yatıyordu çırılçıplak uzatılmış vücudu denizde kalmasından dolayı mosmor olmuştu dakikalarca izledim onu gitmek istemiyordum
balkon demirlerine tutunurken bana bakan rüyalarıma giren kaza yapmadan yolda duran kazadan sonra tarlada el ele yürüdüğümüz kızdı o hiç görmediğim birini bu kadar net tanıdığıma şaşırarak izlemeye devam etti
-tanıyomusun

diyerek böldü düşüncelerimi siktiğimin görevlisi, ne diyeceğimi bilemiyordum tanımadığım aslında çok iyi tanıdığım biriydi.
boğazım düğümlenmişti ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. gözlerimden deli gibi yaşlar boşalmaya başladı kendimi kaybetmiştim...
oydu önümde duruyordu...
     onu almalıydım orda o soğuk otamda onu bırakamazdım alıp ne yapacaktım bilemiyordum.
düşünceler düşünceler amua koduğumun beynim sikilmişti sürekli beynimde farklı düşünceler birbirini kovalıyordu.
tanıyomusun dedi yine soğuk ve sert bi ifadeyle. önünde yatan ölü umrunda değildi ,ya akşam yapacağı işleri, ya maaşını ya tuttuğu takımı düşünüyordu. önündeki ölü dışında bişey düşündüğü kesindi.
üçüncü defa tanıyomusun der demez sağlam kolumla yumruğu yerleştirdim lavuğa, adam istese tek kollu olduğumdan heralde karşı tepki verir ağzımı burnumu kırar diye düşünsemde, burnunu tutarak dışarıya çıktı..