İNCİR MASALI

VEDA VAKTİ!

İnsan hayattan ne ister?Mutlu olmak mı?Aşık olmak mı?Çok zengin olmak mı?Sevilmek mi?Tüm bunlar bir hayaldi.Hiçbir zaman istek olmamıştı.

Yıllar önce arkadaşım Deniz bana doktor olmak istediğini söylediği zaman ona umarım doktor olamazsın dedim.O çok realist biriydi.Hiçbir şey onun için hayal olarak kalmamdı.İstekleri vardı,çabalardı ve ulaşırdı.

Mutluyum diye gülümserken mutlu değildi.Gözleri donuktu bir kere!Deniz ona beddua ettiğimi sanmıştı...Doktorluğun onun için hep hayal olarak kalmasını istedim.Bu isteğim aramıza duvarlar örmesine neden oldu.

Bir bayram günüydü.Ona ulaşmak istedim.Bu hikayeyi yazıp yolladım.Bayram şekeri tadında bir hikaye olduğunu söyledi.Mesajı almıştı.Bir yılı aşkın süre sonra ona ulaşamadım.Birbirimizi kaybettik.Aramızdaki dostluk baki olsa da o kaybolmuştu.

Bildiğim tek şey şuan bir yerlerde hayatına doktor olarak devam etmediği.Eğer olur da beni hala hatırlıyorsa ve tesadüf arası avuçlarının arasındaysa eserim...Hayal kurmayı sakın bırakma Deniz.

Derler ki;bazı şeylerin sonunu bilememektense kötü sonla bitmesini tercih edersin.Eğer bir bilinmezlik arasında kaybolacaksam ölmeyi dilerdim.Hayal Bilinmezlik arasında kaybolmaktansa ölmeyi tercih etti ve öldü.Yazarken kendi kitabım olmasına rağmen ilk kez ağladım diyebilirim.Beni tanıyanlar bilir zaten ağlamaktan nefret ederim.Soğan doğrarken bile gözlük takarım dolmasın gözlerim diye.

Ama ilk kez ekrana bulanık baktım.Klavye de yanlış tuşa tıkladım...Her son bir başlangıçtır demişler.Ölüm bir son değildi.Ardında bıraktıkların için yeni bir hayat,sabır ve özlemdi.Senin içinse bekleyişti.Kavuşmayı beklemekti.

Ben hayatım boyunca sevilmek istedim her insan gibi.Savaş gibi bir adam tarafından sevilmek istedim.Özele girmiş olabilirim ama bu isteğim gerçekleşti.Kitapla beraber şans kapımı çaldı.İnanılması güç ama hayatımda ilk kez yıldız kaydığına şahit oldum ve üst üste kaydı iki yıldız.

Hikayem de bahsetmek istediğim asıl mesajlardan biri "BAZI ŞEYLERİN HAYAL OLARAK KALMASI EN DOĞRUSUDUR!"

Şanslı olman hep şanslı olacağın anlamına gelmez.Umut etmek...Öleceğini bilsen umut etmekten vazgeçme ve eğer hala nefes alıyorsa klişe ama git ve sevdiklerine sarıl.Her gününü sonmuşçasına yaşa.Sakın ama sakın umut etmeyi bırakma.

Aranızda Deniz gibi olan çok arkadaş var.Umarım bu arkadaşlar mesajımı dikkate alır.

Sen öldüğün zaman bir bebeğin doğması bile mucize değil midir?Umut acıtabiliyor.Özletiyor.Bekletiyor ve hatta ağlattığı da oluyor.Ama umut senin ne kadar sadık olduğunu gösteriyor.

Bu bir son değildi.Bana gelen mesajlar hep teşekkür içerikliydi ve inanın bana sizler sayesinde kendimle gurur duyuyorum.Ailem bile benimle gurur duyuyor.

Wattpad etkisinde kalan bir yazar olmayı hiç istemedim.Bu yüzden İNCİR MASALI burada son buldu.Gelen hiçbir teklife olumlu yaklaşmayı şuan için düşünmüyorum.Normal yazarlar gibi elimde dosyamla ve patentimle yayın evine müracaat edeceğim.En önemlisi değerlendirileceğim.Görüştüğüm birkaç yer var diyebilirim.Sabahattin Ali,İskender Pala olamam belki ama en azından Öznur Çetin olabilirim.

Kendime hiçbir zaman yazar edasıyla bakmadım.Ben hep bir yazar adayıydım.Yazarlık benim için bir hayal değildi.İstekti ve çabalayıp bu isteğime ulaşacağıma eminim.

Sadece bir kişiye ulaşmak istedim bu kitapla.Binlerce kişiye ulaştım ama ona ulaşamadım.Umut ediyorum belki bir gün diye...

Görmediğim,bilmediğim onlarca insan tarafından sevilmek çok gurur verici.Bende seviyorum.Görmediğim ama yanımda olduğunu hissettiğim onlarca insanı seviyorum.