HİKAYE ÖNERİLERİ

MAVİMSİ

MAVİMSİ

Başka bir durumda öz güven patlaması yaşayan ben şimdi ayaklarıma bakmak için başımı eğmiş, susuyordum.Bana ilk kez sesini yükseltmemişti. "Bunu nasıl yaparsın!?" Gözümden akan yaşlara aldırış etmeden konuştum."Ben sadece..." içime derin bir nefes çektim. "Seni korumak istemiştim." Kısa bir sessizlik olduk. Kulağıma eğildi."Eski sevgilim beni öldürmek isterken senin onu kalbinin altından vurup hastanelik etmen sence korumak mı Mavi?" Ağzımdan çıkan hıçkırıkları umursamıyordum yada yağan yağmura. Hastanenin önündeydik. Annem işlediğim suçu üstlenmişti. Benden bağımsız akan göz yaşlarımı elimle sildim. Buğulu bir çift mavi göze bakamazken sızlayan yüreğim sanki yağmurla beraber akıyordu. O an Ege başımı kaldırdı."Burada kahraman olan benim Mavi. Sen sadece kurtarılmayı bekleyen bir kız çocuğusun. Bunu yapmayacaktın." Gözümü kaçırdım. Arkasını dönüp gitmesini izlemeye cesaret bulamıyordum. Kulağımda yankılanan silah sesiyle ağrıyı hissettiğim elimi karnıma götürdüm. Elime dolan kan yere düşmeme sebep olmuştu. Ege'nin bağırışları git gide azalıyordu. Azımdan çıkan kelimeler beni bile şaşırtmaya yeterdi. "Lütfen affet.