BENİ SEVMENİ EMREDİYORUM
Yağmur yağıyordu. Bu bir nevi doğanın isyan ediş şekliydi. Rüzgar hızla esiyor, insanların bedenini çevreliyordu. Galiba bu durum bir tek ağaçların hoşuna gidiyordu. Ağaçların dalları rüzgarla muhteşem bir uyum içerisinde dans ediyordu. Yağmur iyice şiddetlendi. İnsanlar üzerlerine kezzap dökülmüş gibi davranıyorlardı. Onlarca sevimsiz suratların arasında onun kocaman gülümsemesi belirdi. Nasıl her şeye rağmen gülebiliyordu? Aslında Agah çok yakışıklı birisi değildi ama gülünce o kadar tatlı oluyordu ki, kız kıskandı. Sonunda Agah Milena' nın yanına geldiğinde kız huysuz bir suratla düşündüklerinin tam tersini söyledi. "Gülünce çok çirkin oluyorsun. Bir insanın gülümsemesi nasıl bu kadar çirkin olabilir? O çirkin gülümsemeni suratından sil. Gerçekten o çirkin gülümsemenle yanımda durabileceğini mi sanıyorsun? " dedi.
YOU ARE READING
HİKAYE ÖNERİLERİ
RandomWattpad hikaye önerilerini burada bulabilirsiniz. Hikayenizin tanıtılması için mesaj atabilirsiniz.
