Ms. lalakero meets Ms. babaera (Part2)

SANDALI LANG.. :<

Cass's POV

Matapos ang nangyari kanina.. Sinama muna ni nico si Joanna sa bahay nito.. Pati tuloy si Joanna nadamay dahil sakin :<

Napakasakit palang makitang umiiyak ang mahal ko dahil sa kagaguhan ko.. :"/Hindi ko kayang mawala si Danica sa buhay ko kahit na mahirapan akong suyuin siya gagawin ko ang lahat bumalik lang siya.. :/

"Prinsesa ko. Buksan mo yung pinto! Mag usap naman tayo..Wag mo naman ako gantuhin..Magpapaliwanag ako. Pleaseee..." Habang kinakaldabog ko yung pinto. Wala na din tigil sa pag iyak ang mata ko. . unti unti akong umupo sa tapat ng pinto.. Piling ko pagod na pagod na ako. Parang ang haba ng araw nato para sakin..

Walang sumagot mula sa loob.. Maya maya lang bumukas ang pinto napatayo ako bigla.

"Pi-prinsesa ko .. Ano yan??san ka pupunta.???" Pag tatakang tanong ko dito dahil may dala itong bag.. Ngunit hindi ito sumagot nilagpasan lang ako nito at naglakad palayo sakin.

"Hindi ka pwedeng umalis.. Hindi mo ako pwedeng iwan prinsesa ko.. Please.. Nakikiusap ako.. Wag mo gawin to.." :< Pigil ko dito. Nagumpisa na naman tumulo ang luha ko.. Para akong hinang hina... Hanggang sa napaluhod ako sa harap niya.. Napatingala ako sakanya.. Ngunit Umiwas ito ng tingin sakin at nagsalita..

"Kailangan kong gawin to... Para mabuo muli ako.." Sabi nito at naglakad na palayo..

Naiwan akong napatanga.. Napakasakit makitang papalayo siya sakin..  :< :<

Narinig kong umugong na ang sasakyan ni Danica. Daig ko pa natauhan.. Napatayo ako at napatakbo pababa.

No! Hindi siya pwedeng mawala! Hindi niya ko pwedeng iwan.. :/

Nang makalabas ako ng bahay nakita kong kakaliko palang ng kotse nito mula sa gate.

Tumakbo ako papalabas para habulin si Danica..

Hindi ka pwedeng mawala sakin prinsesa ko.. Kailangan kita.. :<

Parang bumagal ang oras habang tumatakbo ako kakahabol sa sasakyan ni Danica.. Di ko na alintana ang init ng araw. Parang sa bawat hakbang ko papalayo ng papalayo sakin ang kotse ni danica.. Hanggang sa... Hanggang sa di ko na matanaw ang sasakyan nito, unti unti akong napatigil sa pagtakbo.. Nanghihinang napaupo ako gitna ng kalsada.. Wala na..huhu.. Wala na ang prinsesa ko.. :'<

-Shocks. Ang emo. Hahaha damn. I hate drama. Bakit ba naging drama tong ginagawa ko? Hahahaha! Chos