Recenzje na miarę - zakończone

38. Za kurtyną z płomieni

Tytuł: Za kurtyną z płomieni

Autor: MocosaArmaria

Kategoria: Opowiadanie

Miła MocosaArmaria!

Kiedy w lasach i rzekach żyją demony z dawnych, słowiańskich wierzeń, nazywasz się Anka i pragniesz śmierci Antka, musisz wiedzieć, że twoje życie nigdy nie będzie już normalne. Do przeklętych schodów radzę Ci się też nie zbliżać, jeśli masz coś wspólnego z panną Anną Madejską. 

Anka sama nie wie, czego chce, więc nie miej jej tego za złe. W końcu i tak nie wszystko jest prawdziwe, więc jakie to ma znaczenie?

Ps. Anka prosiła, żeby pozdrowić Michała, jeśli to czyta. Więc pozdrawiam Michała.

Przyznam Ci się, że kupiłaś mnie już samą wzmianką o słowiańskich wierzeniach i pochodzących z nich demonach, bo bardzo lubię te klimaty. Potem natomiast, jeśli chodzi o opis, było już tylko lepiej. Niekonwencjonalne zaproszenie, oto klucz do wszystkiego! Nie mam do powiedzenia nic więcej w tej kwestii, jest to wstęp dobry, napisany prawidłowo i zaciekawiający zainteresowanych tematem czytelników.

Idea i świat przedstawiony

Akcja opowiadania ma miejsce w Polsce, w czasach współczesnych − co wcale nie przeszkadza Ci w umiejętnym wpleceniu w nią wątków magicznych i mitologicznych.

Już w pierwszym rozdziale poznajemy główną bohaterkę, Annę Madejską − ekscentryczną nastolatkę lubującą się w nocnych wypadach do lasu, podczas których spotyka mieszkające tam rusałki. Więcej jednak opowiem o niej w dziale "Bohaterowie", skupmy się teraz na samych wydarzeniach.

Pewnego dnia w jej szkole dochodzi do dziwnych zdarzeń, w wyniku których kilkoro uczniów zostaje rannych. Co prawda główna bohaterka nie podejmuje się rozwiązania tej zagadki (czego akurat byśmy się spodziewali dlatego, że to dosyć racjonalne − tymczasem wydaje się ona być średnio zainteresowana przyczyną, dla której to wszystko ma miejsce), ale opowieść na tym nie traci. Chciałabym móc powiedzieć więcej, ale uważam, że dużo lepiej byłoby, żeby każdy sam przeczytał Za kurtyną...

Bohaterowie

Anka − jeśliby patrzeć na nią powierzchownie, zobaczyłoby się tylko dziewczynę taką jak inne, dzielącą pokój z bałaganiarską młodszą siostrą, śmiejącą się głośno z przyjaciółką na szkolnym korytarzu i trudną do wyciągnięcia rankiem z łóżka, ale... No właśnie, "ale". Choćby dla niego warto przeczytać Za kurtyną z płomieni. Poza tym bywa ona momentami dość infantylna

Pozostali bohaterowie nie zostali zbyt mocno rozwinięci, co nie przeszkadza jednak w krótkim scharakteryzowaniu ich:

Paola − najlepsza przyjaciółka Anki, która często stara się hamować jej dziecinne odruchy i rozemocjonowanie.

Antek − adorator głównej bohaterki, wbrew temu, co ona mówi, całkiem niegłupi. Lubi zbierać i analizować informacje, ciekawi go, co właściwie dzieje się w szkole.

Rozalia − przyjacielska, w stosunku do żabki, boginka. Na pierwszy rzut oka robi niewiele ponad siedzenie w lesie i plecenie wianków, ale gdy umiera, okazuje się, że jednak jest ważna. Tylko jej obecność powstrzymuje zło.

Zofia − z początku nic nie znacząca rusałka trzymająca się z boku − po tym, jak zabija Rozalkę, zyskuje mroczne moce. To przez nią schody stają się przeklęte, przez co dochodzi na nich (oraz w całej szkole) do różnych wypadków.