Mafyanın Zaafı

6.Bölüm

Gece gülümseyerek uyumuştum ama uykumu alamamıştım çünkü bugün benim için heyecanlı bir gün olacaktı. Bugün Rüzgar'ı görecektim. Kalbim heyecanla atarken yatağımda doğruldum. Benim kadar deli uyuyan var mı acaba? Şu yatağın haline bak yastık uyumadan önce başımın altındaydı olması gerektiği gibi şimdi ise ayak ucumda duruyor. Neşeyle yataktan çıktım. Kahvaltımı hazırladım ve mısır gevreği tercih ettim . Sadece bir kase mısır gevreği yemiştim çünkü bu aralar biraz kilo alındığımı düşünüyordum. Üye olduğum spor kulübüne gitmeye karar verip hazırlandım ve yola koyuldum evime yakındı otobüse gerek duymadan yola koyuldum.
Bugün hava bile güzeldi . Kulaklığımda Lana Del Rey ' in off the races şarkısıyla yürümeye başladım. Bu şarkıyı çok seviyordum. Aslında ilk dinlediğimde saçma geldi ama sonrasında kendini sevdiren şarkılardan birisiydi . Spor salonunda sporumu yapmaya başlayıp neredeyse bir saati aşkın süredir ter dökünce biraz dinlenmek için salonun alt katında bulunan kafeye oturmuştum.
" Bu kadar güzel görünmeyi nasıl başarabiliyorsun?"sesle yerimden sıçrarken gelenin yılışık Alp olduğunu gördüm. Bu adam neden hep ben birşeyler yerken , içerken masama ve bana musallat oluyordu. Böyle tesadüfe tüküreyim.
" Alp otursana seninle konuşmak istiyorum."dememle şaşırarak masama oturdu. Sanırım artık bu konuşmayı yapmanın zamanı gelmişti. Işimi bile umursamadan ki zaten çalışmayı sevmiyordum böyle iğrenç bir ortamda içindekileri dökmekle başladım.
" Alp seni tiksindirici buluyorum . Keşke seni sevmesem ama bu ondan bile daha kötü seni görünce kusasım geliyor."benden bu lafları duyunca şaşırmışa benzemiyordu. Yüzüne çarpık bir gülümseme yerleştirip
" Bu çok doğal. Ilk kez seni bu kadar iyi anlıyorum. Sanırım seni memnun edecek adamın parası ve gücü olmalı . Aynı zamanda da mafya olmalı ilgi alanına giriyor zaten. Unutma ama birkaç günlük eğlence olacaksın. Rüzgar Yıldırım ' ın elinin altında becerebileceği o kadar kadın var ki . O kadar ucuz olduğunu görmek beni rahatlattı. Barlar sana göre bir mercedes alsam benimle de bir gece takılır mısın? Ha ne dersin?" Deyip gülmesiyle gözlerim dolmuştu. Ayağa kalkıp ona baktım. Oda ayağa kalktı bana dikdik bakarken sinirlerime hakim olamayıp ona şiddetli bir tokat attım . Yaptığıma kendim bile şaşırırken yine gülümsedi. Adam lanet psikopatın tekiydi.
" Işinle vedalaş. Hayatı sana zindan edeceğim. " demesiyle koşarak oradan çıktım. Eve doğru yürürken gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Şaşıracağım çok şey duymuştum. Dün gece bizi görmüştü Alp psikopatı. Beni ne sanıyordu. Ben böyle bir kız değilim şu başıma gelenlere bak derken gerçekten çok kötüydüm. Ayrıca işimle tehdit etmişti. Önemli değildi çıkacağım o lanet işten birikmiş paramla iş bulana kadar geçinirdim. Allah'ım sana asla isyan etmedim ama bu yaşadıklarım bana artık çok fazla geliyor nolursun bana yardım et dedikten sonra gözyaşlarımı dindirmeye çalıştım.
Gerçekten mafya mıydı? Mafyalar adam öldürmez miydi? Acaba katil miydi? Böyle bir şey beni derinden yaralardı. Aklıma gelen düşünceyle bir an durup dondum. Dün geceki adamı Rüzgar döverken herzaman ki yere demişti. Acaba orası insanları öldürdüğü yer miydi? Rüzgar öyle birisi olamaz bana karşı çok nazikti. Mafyalar acımasız, kötü ve kalpsiz olurdu. Gerçek hayatta benim başıma gelen bu olayda ki mafya iddia edilen kişi benden bile daha nazik davranmıştı. Kendi içimde kendime bile Rüzgar'ı savunuyordum. Ben ona karşı içimde durduramadığım bir koruma içgüdüsü bulunduruyordum. Alp' e attığım tokatın bir sebebi de Rüzgar' ı aşağılaması değil miydi? Ağlamamı kesip yoldaki banka oturup gökyüzüne baktım saatin dörde gelmesine rağmen gökyüzü bile sanki bugünü benimle yaşıyormuş gibi kızgın ve kararmış görünüyordu. Üzülünce bana göre bir insan gökyüzüne bakmalı dünyadaki en güzel yer bir ada, bir ev, bir şehir değildi. Dünyada ki her insana adaletli olarak Allah gökyüzünü yaratmıştı. Nerede olursak olalım o bizim ebedi manzaramızdı.
Kalk Damla kendi yolunu en zor durumlarda bile çizdin sen . Önemli değil. Evine git hazırlan ve o adamı sen tanı. Bir söz var yabancı bir düşünürün sözü
" insan plan yaparken tanrı yukarıdan gülümsermiş" diye . Hayatı akışına bırakacağım. Sonuçta yaşamam gerekeni yaşayacaksam üzülmemeliydim.