The Last Elysian Oracle (Soon to be Published under PSICOM)

XXXIV | Demigod of Pain

Cesia's POV

"Ria." Nanlaki ang aking mga mata nang makita siyang nahulog mula sa bubong ng van. Agad akong tumakbo patungo sa kanya. "Ria!"

Sumagitsit ang mga gulong ng van nang padulas itong huminto, at mula rito, lumabas ang isang batang babae na nagmamadaling pinuntahan si Ria.

Bumagal ang aking mga hakbang nang lumabas din mula sa van ang dalawang armadong lalaki. Isa sa kanila'y may hawak na batang babae, umiiyak. At tuluyan na nga akong napatigil nang itutok ng lalaki ang baril nito sa templo ng bata.

"Bumalik ka rito kung gusto mo pang mabuhay 'yong kapatid mo!" sigaw ng lalaki.

"Caisy!" iyak ng batang nasa dulo ng baril niya.

Sinulyapan ko ang kapatid niyang pilit ginigising si Ria. Unti-unting naglalaho ang liwanag sa mga mata nito, na para bang nawawalan na siya ng pag-asa.

"G-Gising..."

"Sabing bumalik ka na rito!"

Galit siyang nilapitan ng pangalawang lalaki at pilit inilayo mula kay Ria, na nagsimulang magkamalay at umuubo-ubo ng dugo.

"Bitawan mo siya," bulong ko, sa sandaling napasigaw sa sakit ang batang hinaltak niya.

Hindi narinig ng lalaki 'yong utos ko, kaya hininaan ko pa ang boses ko at diniinan ito, nanghihigpit ang panga.

"Bitawan mo siya...."

"Bitawan mo siya!" sigaw ng hangin na tumama sa kanya, dahilan para tumilapon siya pabalik sa van. Kasunod kong tinignan ang kasama niya, at kagaya ng nangyari sa una, tinulak siya ng boses ko, pahiwalay sa batang hawak niya.

"Daisy!"

Mabilis na sinalubong ng dalawang bata ang isa't isa sa gitna at magkayakap silang humagulgol.

Naglakad ako patungo sa kanila, malalim ang mga hinga, nagpipigil.

"Ria." Yumuko ako sa tabi niya. "Okay ka lang?"

Napalitan ng alala ang galit ko nang muling pumikit ang kanyang mga mata.

"A-Ate," sambit ng isa sa mga bata. Ngumuso siya sa may tiyan ni Ria kaya't napatingin ako rito at saka lang napansin ang isang malaking kaliskis na nakabaon sa tiyan niya.

Hinawakan ko ito para sana'y tanggalin pero agad akong napahatak ng kamay nang sumabog ang init sa palad ko at napaso ako. Mahigpit na nakahawak sa umuusok kong palad, yumuko ako upang itago mula sa mga bata ang pamimilipit ng aking mukha.

"Cesia!"

Bago ko pa man malingon si Art, biglang lumiwanag ang magkapatid. Pumuti ang kanilang mga katawan, at kuminis ang ilang bahagi ng balat nila, hanggang sa magbago ito at naging kaliskis. Nagbago rin ang hugis ng kanilang mga mata—umunat ang mga ito, tumalim ang mga sulok, at numipis ang itim sa gitna, parang mga mata ng ahas.

"S-Sorry po..." sabi ng isa sa kanila. "Hindi kasalanan ng kapatid ko. Ginamit lang siya para..." Nanginig ang kanyang labi. "Para saktan 'yong kasama mo..."

Malumanay ko silang nginitian. "Kaya niyo bang tanggalin 'to?"

Nagmamadali silang lumapit at maingat na tinanggal ang malaking kaliskis mula kay Ria.

"Caisy, talikod ka nga," tugon ng batang babae sa kapatid niyang tumalikod, upang itumbad ang bahagi ng likuran nitong namumula-mula matapos tanggalan ng balat.

Agad akong umiwas ng tingin nang isiksik niya ang malaking kaliskis sa katawan nito.

"Thank you, Daisy."