-Bullet’s PoV-
I’m so excited! And I just can’t hide it. I don’t wanna lose control but I think I liked it.
I kept on singing that line of an old disco music in my head while swaying my hips. Yup! I’m happy! Super happy. And I believe that I have all the reason to be. Why? Why? Uh, today is the day, people! Ngayon ang araw ng mismong laya ko.
I might sounded like a prisoner na finally ay nabigyan ng parol for a very long time, actually. But the hell I care. I really don’t care. Duh.
Ang totoo niyan ay nandito parin ako sa loob private room ko dito sa ospital ni Robles at tahimik na hinihintay ang pagbabalik ni Alena. Nasa cashier pa kasi ito at kasalukuyang inaasikaso ang bills ko dito sa loob ng ilang buwan kong pamamalagi dito.
I even insisted na ako nalang ang gagawa nun kasi kaya ko naman na pero mabilis naman ang ginawa nitong pagtutol. Ni hindi nga ako pinayagan sumama sa kanya sa baba, e. I don’t know why. Basta ang sabi niya lang sa akin ay hintayin ko lang daw siya dito. At dahil ako’y masunuring bata, agad-agad naman akong umu-o dito. Kahit na nakakabagot. Hayy.
Habang naghihintay ay muli kong inilibot ang aking mga mata sa loob ng silid. Medyo nabawasan na ang mga gamit sa loob dahil lahat ng mga personal naming mga gamit ay kanina pa namin pinababa. Habang ang kama naman ay maayos at wala nang gusot na makikita sa kumot nito.
Napa buntonghininga nalamang ako. Akmang uupo na dapat ako sa sofa dito sa loob ng silid nang bigla naman bumukas ang pintuan at iniluwa nun ang pinaka magandang babae sa buong mundo. Nang magkasalubong ang aming mga mata ay agad itong ngumiti sa akin at agad na lumapit sa akin. At nang makalapit na ito ng tuluyan sa akin ay agad kong hinapit ang beywang ni Alena at isiniil ito ng halik sa kanyang labi.
I smiled while still kissing her when I felt her arms snaked around my neck and kissed me back with same ferocity. Mas lalo ko pa itong hinapit pagkatapos ay lumipat ang labi ko sa pisnge nito habang nakayakap parin ako ng mahigpit dito.
“I miss you.” bulong ko sa tenga nito pagkatapos ay pasimple kong kinakagat ang earlobe nito. Pagkatapos ay hinalikan ko ang leeg nito.
Tumawa naman ito at umiiling-iling. “Ano ka ba naman. Saglit lang naman akong nawala, e.” sabi nito.
“You can’t blame me. I love you.” sabi ko pa bago ko ito pinakawalan sa aking mga bisig. Oh God, how I love saying those words to her.
“And I love you too, Bullet.” matamis ang ngiting sagot naman nito sa akin. I can’t stop myself from smiling when I heard her saying those words to me. And I love it more when she is the one utter it.
Pagkatapos ng mahigpit na yakapan at malambing na bulungan ay magkahawak kamay kaming lumabas ng silid. I even waved my one hand as a goodbye to the nurses who’ve been in charge to me during my stays here. And I must say, they are one of the asset that this hospital can offer to their patients. Good service. Damn.
“Bye, Miss James. Stay healthy always.” there head nurse said as she smile at us. Ngumiti naman ako pabalik dito.
“I’ll always kept that in mind, Miss. Thank you.” pagkatapos ay muli akong nagpaalam bago ko hinila si Alena papasok sa nakabukas na elevator.
“You seems so happy, huh.” nakangiting sabi ni princess sa akin habang naghihintay kami na makababa ng tuluyan.
“Halata ba?” I asked while grinning.
“Sobra.” sagot naman nito bago ako hinila palabas ng elevator. Along the way ay nakasalubong namin si Robles. Halata pa sa mga mata nito ang puyat. Marahil ay kakagaling palang nito sa isang operasyon. Which is a very normal scenario since she’s one of the greatest doctor in the country.
