-Alena's PoV-
I woke up lying naked on my bed. I can even feel clearly the soreness in the thing between my thighs, damn those hot talented hands of Bullet. Mukhang tinotoo nga nito ang sinabi niya sa akin kagabi na I wont be able to walked after that hot scene that we shared. The thing that we did last night is still fresh in my memory. To the point na kapag ipinikit ko ang aking mga mata ay parang nag- re-rewind sa isip ko ang lahat. As in lahat-lahat. And every time that I think of that, in an instant a strange smile forms in my lips. A smile that only her can made. At ang ikina-babahala ko pa ay wala akong makapang pagsisisi sa ginawa kong iyon. It feels like I was born to do that. To her. Shit.
Minutes later. Inilibot ko ang aking tingin sa paligid nang aking silid, nawaksi kasi sa aking isip pansamantala si Bullet. Wait, nawaksi nga ba? Eh 'di ba siya lang naman yung iniimagine ko ngayon-ngayon lang? Uggghhh! Okay, what I mean here is if Bullet is still around? Ang alam ko at sure ako na magkatabi kaming natulog dito sa kama ko. Hindi ko na kasi ito pinayagang umuwi kagabi dahil gabing-gabi na, and aside from that eh ayaw ko ring mabitin noh! After that five hot rounds, tss, 'di na talaga ako magtataka kung bakit pansamantalang disoriented akong maglakad ngayong araw. Wag naman sana.
Nang maramdaman kong medyo hindi na siya ganoon ka-kirot ay napag-disesyunan ko nang bumangon sa kama ko. I don't even bother to walk naked dahil parang ako lang naman ang tao ngayon dito sa aking silid. Marahil ay umuwi na si Bullet dahil 'di ko na maramdaman ang presensiya nito sa paligid. Agad naman akong dumiretso sa banyo upang maligo, pero bago iyon ay tiningnan ko muna ang aking sarili sa aking full length mirror sa aking banyo at ganoon nalang ang pag-ngiwi ko nang makita ko ang aking katawan na maraming hickeys! Oh shit! Mula sa leeg ko pababa sa aking dalawang dibdib. Maging ang aking mga hita ay hindi din nito pinalampas! Fuck! Ang tagal pa naman bago mawala ang mga 'to!!! Parang gusto kong umiyak sa aking nakita. Pero bago pa man tumulo ang mga ito ay naagaw ng aking atensyon ang isang sticky note na naka-dikit sa gilid ng lababo sa aking likuran. Mabilis naman akong kumilos at kinuha ang sticky note na iyon at binasa.
Good morning, sleepy head Princess. I know once you read this ay nakita mo na ang ginawa ko sa katawan mo. Hehehe, I just mark my property :) kidding aside, I know that I don't own you anymore :( But please, just please allow me to show my feelings towards you. Kahit wala nang kapalit basta hayaan mo lang ako. Ayos na ako dun. ANYWAY!! Let's stop that drama. Here my number 0907******* in case gusto mo akong tawagan, just call me in that number. Sana, sana tumawag ka. (but anyway, its optional. Don't force yourself kung ayaw mo) HAVE A GREAT DAY AHEAD, MY PRINCESS! I LOVE YOU STILL.
Love,
B.S James
Ps. It would be fun if you'll call me :)
Hindi ko napigilang mapangiti sa nabasa ko. Sulat kamay niya ito eh, walang duda. I know how Bullet hates to write using her bare-hands. At isa ako sa pinalad na makatanggap prebelihiyong makita ang mailap na sulat kamay nito. Napailing nalang ako habang inulit pa ang pagbasa sa sulat nito, though halatang may sad part doon sa sulat ay hindi ko na iyon pinansin. Ayaw ko munang mg-isip ng mga bagay na masakit sa puso. Gusto ko happy thoughts lang muna.
Bumalik muna ako sa loob nang aking silid dala-dala ang sticky note na iyon. This thing is deserve to be treasure. It really is. Kaya naman inilagay ko iyon sa loob ng aking jewelry-box na naka-tago sa ilalim ng aking drawer ng aking study table. Saktong pagsara ko ay nahagip ng aking mga mata ang isang larawan na naka-frame sa gilid ng mesa. It was me and Joyce in that picture with a happy smiles on our lips. Kinuha ko ang larawang iyon at pinaka-titigang mabuti.
I'M SORRY, BABY. PANGAKO PAGBALIK MO SA IYO NA LAHAT ANG ATENSYON KO. PANGAKO YAN.
Bulong ko sa hangin at maingat na ibinalik ang larawan sa pwesto nito bago ako muling bumalik sa loob ng banyo para maligo.
