KIRGIN ÇİÇEKLER-EySer[TAMAMLANDI]

34.Bölüm

EYLÜL
Serkan uyumuştu bende yanında duruyordum.Ellerimiz hala birleşikti.Biran için beni hatırlayamayacak diye çok korkmuştum.Ama hatırlamıştı.Bu benim için cok önemliydi.Kapının açılmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp gelenin kim olduğuna baktım.

Cemre:Nasıl?

Eylül:İyi yani hatırladı.

Cemre:Gerçekten mi çok sevindim.

Serkan:Tabii hatırlayacağım Cemre böyle bir güzelliği unutmak mümkün mü?deyince güldük.

Eylül:Gelsene sende.

Cemre:Yok ben sadece nasılsınız diye sormak için gelmiştim.

Eylül:Ya gel işte.

Cemre:Yok ya ben gideyim.

Eylül:Yurda mı?

Cemre:Hayır.Songüllerin yanına.deyip kapıyı kapattı.Serkan'a döndüğümde bana muzip muzip gülümsüyordu.

Eylül:Ne gülüyorsun?

Serkan:Bilmem ki.

Eylül:İyi misin bir yerin ağrımıyor değil mi?

Serkan:İyiyim meleğim.

Eylül:Kaza nasıl oldu?

Serkan:Ne?Ben kaza mı yaptım?

Eylül:Hatırlamıyorsun oraları değil mi?

Serkan:En son dur....ııı....biz beraber bir evdeydik.Kavga ettik değil mi?

Eylül:Evet oldu öyle bir şey.

Serkan:Eylül ben seni çok seviyorum.

Eylül:Serkan..beni hatırlam-diyecekken Tevfik Bey içeri girdi.

Serkan:Baba?

Tevfik:Nasılsın oğlum?

Serkan:İyiyim.

Tevfik:Serkan...Eylül'ü hatırlıyor musun?

Serkan:Evet baba herseyi yavas yavas hatırlyacağım.

Tevfik:Peki tamam si-

Eylül:Ben kızlara bakayım gelirim.deyip odadan çıktım.Kızların yanına gittim.

Songül:Eylül gel gel.deyince yan masadan bir sandalye alıp geçtim.

Güney:Serkan nasıl?

Eylül:İyi iyi babası girdi şimdi.Beni de hatırladı.

Songül:Ee nasıl peki yani seni nasıl hatırladı?

Eylül:Orası biraz değişik.

Güney:En fazla ne olabilir ki?

Cemre:Belki özeldir.

Eylül:Aslında....yanii..ım...ya biz Serkan ile böyle birgün-

Gökhan:Cemre konusabilir miyiz?

Cemre:Ne?Hayır.

Gökhan:Cemre!

Cemre:Sen sesini yükseltme önce!

Gökhan:O Burak şeref-

Cemre:Benim.arkadaşım o!

Gökhan:Hâlâ arkadaşım diyorsun ya!

Cemre:Çünkü öyle!

Gökhan:Cemre beni deli etme!

Cemre:Benimle böyle konuşamazssın sen!