Arkadaşlar yeni kitaba başladım. Adı SERSERİ bir bakarsanız sevinirim
⇨YAZARDAN⇦
Birbirlerine baktılar bir süre. Yüzlerinde şaşkınlığın yanı sıra mutlulukta vardı. Bir bebekleri olacaktı. Berkenin mutluluğu yüzünden belli oluyordu.
"Hamilesin"
Diye fısıldadı Ariyaya doğru. Baba olacaktı. Çok mutluydu. Uzun zamandır hasret kaldığı bu duyguyu nihayet tadacaktı. Hızla Ariyanın yanına gidip karısına sarıldı. Sıkıca sardı. Ama biraz fazla sıkmış olmalıki Ariya kızarmaya başlamıştı. Nefes almaya çalışıyordu. Fakat nefes almakta zorlanıyordu.
"Berken ne..nefes aa...alamıyorum"
Berken Ariyanın sesiyle gerçek hayata döndü. Yavaşça karısını bıraktı. Ariya derin bir nefes aldı.
"İyimisin? Üzgünüm birden çok heyecanlandım"
"Önemli değil. Şey aşağıya inelim mi?"
Berken başıyla onaylamakla yetindi. Banyodan çıkarak salona doğru ilerlediler. Berken çok mutluydu. Salona indiklerinde Serhad ağa koltukta gazete okuyordu. Berken bu haberi vermek için sabırsızlanıyordu.
O yüzden direk konuya daldı.
"Baba Ariya hamile"
Ariya utanmıştı. Berken ne kadar utanmazdı. Ama bunu genç adamın neşesine vermişti. Serhad ağa gelen bu müjdeli habere çok sevinmişti. Nihayet torununu kucağına alacaktı. Karısının vefatından sonra yıkılan yaşlı adam torun haberine neredeyse kurban kesecekti.
Kapıdan girmek üzere üzere olan Zilan,Jorin ve Pusat duydukları karşısında birbirlerine baktılar. Konağa gelecek olan yeğen herkese iyi gelecekti. Hevdem dışında. O da duymuştu. Kuması hamileydi. İçi burkuldu. Kocasının bir çocuğu olacaktı. Başka bir kadından. Gözyaşları artık akmaya başlamıştı. Sessizce ağladı. O da isterdi hamile olmayı, o da isterdi bu güzel haberi vermeyi ama olmayınca olmuyordu işte. Ariyayı sevmiyordu çünkü kendisinin veremediklerini o vermişti.
Evet onu zehirlemeye çalışmıştı. Yine yaparmıydı. Belki ama bir bebeği olacaktı. Zarar veremezdi. Kıyamazdı. Ağlayarak odasına çıktı.
Küçükken arkadaşlarıyla konuşurlardı büyüyünce çocuğuna ne isim vereceksin diye oda söylerdi. Ama bu hayel hiç gerçekleşmedi. Kıskandı Ariyayı bir kez daha kıskandı. Bütün gece ağladı. Sanki ağlayınca acıları geçecekmiş gibi. Berkenide kaybediyordu. Hissediyordu. Artık çok çok konuşmuyorlardı. Odaya da gelmiyordu. Hevdem yalnızdı. Yalnız bir kadındı. Berkenin bu davranışları daha çok yalnız hissettiriyordu.
Ariya heyecanlıydı. Anne olacaktı. Çok mutluydu. Bir türlü uyuyamıyordu. Bir süre sonra odanın kapısı açıldı. Berkeni görünce sevindi. Kocası ona çok iyi davranıyordu. Aralarında hiçbir sorun yoktu. Evlilikleri bir anlaşma üzerine olsada Ariya Berkeni gördüğü herzaman kalbinin düzensiz atışlarına anlam veremiyordu. Aşk olabilirdi. Ama daha önce aşkı hissetmediği için nasıl birşey olduğunu bilmiyordu.
Berken yavaş adımlarla karısının yanına ilerledi. Ariya şuan bayılabilirdi. Gözlerini hızla yumdu. Berkene uyuduğunu inandırmalıydı. Berken yatağın yanına gidip yatağa girdi. Karısını kendinr çekerek o ince beline sarıldı. Açık saçları arasında burnunu gezdirerek o güzel kokusunu kokladı. Çok seviyordu bu kokuyu.
Ariya fırsattan istifade kocasına kedi misali sokuldu.
Kendisini en çok burada güvende hissediyordu. O da Berkeni kokladı. Bu güzel koku eşliğinde kendisini uykuya bıraktı.
Ariya sabah erkenden kalktı. Yan tarafa dönerek Berkene baktı. Çok güzel uyuyordu. Fakat uyurken bile yüz hatları sertti. Nasıl başarıyordu bilmiyordu ama yinede çok seviyordu. Yavaşca yaklaşarak kocasını yanağından öptü. Hızla kalkarak mutfağa indi. Heyecandan titriyordu. Muhtemelen kızarmıştı bile. Masayı kurarak kahvaltıyı hazırladı. Kalabalık bir aile oldukları için masa oldukça büyüktü. Ayrıca mutfakları oldukça geniş ve moderndi.
Birden kendi evini düşündü. Mutfakları geniş değildi. Oldukça eski ve küçüktü. Masayı böyle donatamazlardı. Ama yinede hep beraber yaparladı kahvaltılarını. Kardeşleri geldi aklına kim bilir ne yapıyorlardı. Gözünden bir damla yaş aktı. Elinin tersiyle hızla silip yukarıya Zilan ve Jorini uyandırmaya kalktı. Kardeşleri yerine koymuş onları bağrına basmıştı. Çok seviyordu.
Zilanların odasına girmek üzereyken Pusat odasından çıktı. Sadece altında bir eşofman vardı. Pusat yaşına göre oldukça kalıplı bir vicuda sahipti. Ariya utanmıştı. Kayınbiraderi olsa bile kocasından başka böyle gördüğü ikinci erkekti. Pusat rahat bir insan olduğu için Ariyanın utanabileceğini düşünmedi.
"Günaydın yenge"
Pusatın sesiyle gerçek hayata dönen Ariya kocaman gülümsedi.
"Sana da günaydın Pusat"
Tam o sırada Berken odadan çıktı. Karısını ve kardeşini görünce kaşları çatıldı. Özellikle kardeşini karısının karşında yarı çıplak olması onu daha da sibirlendirdi. Belki birazcıkta kıskanmıştı. Ariya kendisinden başka kimseye bakamazdı.
Ve bölüm sonu. Biraz gecikti. Bu arada arkadaşlar yeni kitabım SERSERİ'ye bakarsanız sevinirim.
