Ben gezginim bu hayatta.

Bazen yağmurlu günde bir otobüs durağında, bazen cayır cayır yanan temmuz sıcağı altında bir kumsalda. Bazen odun atarım şömineye; kahverengi tahtalı bir kulübede, bazende kızıla çalan güneşin batışıyım ; bir şarap kadehinde. Kalpten kalbe, şehirden şehre gezerken, çeviririm sayfalarımı. Gezdirirken gözlerimi satırlarda, bir oradayım, bir burada. Akıp giden zamanı durduramam ama, kalemimin ucundan akan mürekkep kurumadan, geçit vermem yelkovana. Umut, sevgi, özlem bile biter birgün bu dünyada. Ama benim ütopyamdaki yazılmamış kitaplarda kurumadan mürekkep, ne umut, sevgi, özlem biter, ne selam vermeden gider yelkovan aşkı akrep uğruna.

Yani; bitmemiş hayatlarda yüce kitaplar adına!




Eylül Dalkılıç
  • uranüs
  • JoinedJanuary 21, 2014



Story by Eylül
DUMAN by pinkflodiiy
DUMAN
Yeşil ve mavinin hücreleri yok eden soğukluğu. Yosunlu, karanlık bir bilinmezlik kuyusunun içinde kaybolan um...
1 Reading List