Can kırıklarımı bulamıyorum. Sancılarla doğan bir çocuğun ağlama sesinden yeniden doğdum ben. İsim önemsiz. Yaşımı bilmiyorum. Sadece kaç yıldır bu evrende olduğumu biliyorum. Ölü doğmuşum ben. Küllerim yere düşerken annemin çığlık sesleri harlamış beni. Küllerimden doğdum. Şimdi ise balkonda oturmuş karşıdaki adamın sigara içişini izliyorum. Yağmur yağıyor. Sigara söndü. Hayat denilen bu döngüde kaybolduk. Ve şimdi, küllerimizi arıyoruz.
- JoinedApril 6, 2014
Sign up to follow @nisakilic
OR
If you already have an account,
By continuing, you agree to Wattpad's Terms of Service and Privacy Policy.