Küçük İnsanlar Venüsü

"Büyük hayalleri olan küçük insancıklar."



Normaldim. Kötü çocuklarla kafayı yemiştim sadece. Ali Tekelioğlu'nun, Ayaz Barkın'ın, Ediz Çağıran'ın, Savaş Atan'ın hayallerini kurarken 'Bence ben daha güzel severdim.' diyenlerdendim. Ben sadece, 51. bölümü duyunca gülen, gamze gördüğü an aklına Ali'yi getiren, Oğuz sağolsun pizzaya aşık olan, Ergen gibi tripkolik dinleyen, kaslı erkeklere olan saygıdan ödün vermeyen biriyim. Normalim...



İyi yazdığımı söylemiyorum. Hatta kötüyümde, kabul ediyorum. Ama yazmamın tek nedeni, beni boğan hayallerimden kurtulmak. Kafamda gerçek olamayacak o kadar çok şey var ki, yazdıkça rahatlıyorum. Bu yüzden buradayım zaten. Ölmek ama, aynı zamanda da yaşamak için.



"Küçük bedenimin içindeki büyük hayallere inandım hep. Belki boyumdan büyük milyon tane hayal kurmuştum evet ama hepsi kurulmaya değer şeylerdi. Ben, buna inandım. Gece yattığımda tavanımda oluşan şeylerle mutlu oluyordum. Buydum çünkü. Hayallerim beni yansıtıyordu. Sonra, teker teker hepsi boğmaya başladı beni. Fazla hayal kurmaktan ölecektim neredeyse."



"Kalbi tarafından terk edilmiş insanlarız biz."