Zaman geçtikçe , insanların gerçek yüzünü farkettikçe , büyüdükçe , dünyanın toz pembe olmadığını öğrendikçe kitaplara daha çok bağlanıyorum. Sanki kitapların mutlu sonla bitişini gördükçe kendi hayatımında mutlu sonla biteceğini zannediyorum ve zamanla insanlardan uzaklaşıp kitaplara inanmaya kitaplara güvenmeye başlıyorum... Sonra bi bakıyorum yanımda dostlarımdan çok kitaplarımın olduğunu fark ediyorum ve kitaplarımla hiç kimseyle kurmadığım dostluğu kuruyorum......
Following
