Feriha Özman

Ben kim miyim? Evet güzel bir soru. 
Her gün gökyüzüne bakıp imrendiğin, kendini yerine koyduğun o yıldız varya, hah işte o benim. Yani, bakma böyle masum görüldüğüme gündüz görünüp düşüncelerine sızar gece karanlığın arkasına sığınıp insanları okurum! 
Bazen de yağmura karışıp kaldırım kenarlarında izler bırakırım. Bazense ruhuna sinip seninle yaşarım. Ama daha önemlisi ben ruhumun aynadaki yansımasıyım!..
Gerçii, ruhumun ve bedenimin eş zamanlı çalıştığı da meçhul. Yani çoğu zaman kendimi yaşıtlarımdan daha olgun görmüşümdür. Tabi bu her zaman insanların gözünde soğuk, kendini beğenmiş imajı çizmeme yol açsa da kendi benliğimde Yalnız olduğum gerçeğini değiştirmiyor. 
Çoğu insanın dalga geçip eleştirdiği şeyler aslında benim benliğimin birer parçaları. Bunu beni tanıyan insanlar daha iyi bilir, ki umuyorum bu satırlarda herkes beni tanıyacak. 
Ben her zaman okuduğum kitaplarda doğdum ve yine o kitapta karaktelerin bedenlerine sinip onlarla birlikte hayata gözlerimi yumdum. 
Yani kısacası bu karalı satırlar okyanus, ben de o okyanusta bir damla...