Derin

Yıllardır kitap okurdum, hatta haftada üç kitap bitirdiğim için artık ne okuyacağımı şaşırmış vaziyetteydim.
Sonra bir gün kafamda hikayeler canlanmaya başladı, fakat ilk sahneden sonrasını hayal edemiyordum. 
Cesaretimi topladım yazmaya başladım. Kafamda bile olmayan sahneler kağıda aktı. 
Okumaktan daha zevkli bir uğraş buldum kendime, yazmak.
Sayfalarda karakterlere hayat vermek.
Onlarla duygulanıp, onlarla gülmek...
En azından denediğim için çok mutluyum.
Benimle birlikte olanlar iyi ki varsınız.
Ben yine buralardayım. Elimdeki masalları yavaş yavaş huzurunuza sunacağım. Hepsi benim için çok değerli.
Yüreğinize dokunabildiysem, onlara iyi bakın...