after alyssa • malik

billboard

Aynadan kendimi izlerken karşımdaki kişinin gerçekten ben olup olmadığını düşünüyordum. Andrea tarafından yapılan makyajım ve omuzlarımdan aşağıya doğru uzayan doğal, iri dalgalar halindeki saçlarımın altında solgun tenime uygun bir renk olan oldukça açık kahverengindeki şifon elbise yere uzanıyordu. Elbise içimi belli edecek kadar şeffaf, çeşitli yerleri yapraklar ve çiçekler ile süslüydü.

Bu elbiseyi elime ilk aldığımda Andrea tümüyle elbiseden nefret etmişti. Fakat bu benim tarzımdı ve elbiseyi üzerime giydiğim anda Andrea baştan aşağı üzerimi inceleyerek "Melek gibi görünüyorsun." demiş ve elbiseyi bana kendisi almıştı.

Şimdi de aynı bakışlar vardı yüzünde. "Çok güzel oldun kardeşim." demişti gururla. "Oradaki tüm götü kalkıklardan daha güzel hem de."

"Abartma."

"Yalan söylemiyorum. Göreceksin, bu geceden sonra sana film ya da modellik teklifleri gelecek."

"Abartma Andrea!" dedim gülerek.

O da güldü ve omzumun üzerine bir öpücük bıraktı. "Zayn seni görünce çıldıracak."

Evet, çıldıracaktı.

"Bu arada, o nerede?"

"Kıyafetiyle ilgili bir sorun çıkmış sanırım. Beni buradan alacak."

New York' ta benim için -ona otelde de durabileceğimi söylemiştim- ödül gecesinin yapılacağı yere yakın olan bir ev almıştı. Kocaman bir ev. Üstelik onu durdurmasaydım benimle ilgilenecek birkaç tane makyöz ve bakım yapan insanlar bu evi basacaktı fakat onu ikna etmeyi başararak Andrea' nın benimle ilgileneceğine inandırmıştım. Şanslıydık ki, Andrea' nın yarın burada çekimi olması ikimiz açısından da iyi olmuştu.

Andrea fotoğraf çekilirken nasıl durmamı, nasıl bakmamı, vücut açılarımın nasıl olması ve eteğimin nasıl düzgün görünmesi gerektiğini detaylı bir şekilde anlattı. Onu dinlerken beni arayan Zayn hazır olup olmadığımı sormuş ve beş dakika içinde geleceğini söylemişti.

Andrea son uyarılarını yaptıktan sonra gergin bir şekilde evden çıktım. Eteklerimi toplama konusunda bana yardım etti ve bahçenin toprak kirine bulaşmadan buradan çıkmayı başarıp önümde duran büyük siyah minibüsün karşısına geçtim. Zayn beni hemen orada bekliyordu ve beni gördüğü anda gözleri büyümüş, yüzünü kocaman bir gülücük sarmıştı.

O, herkesten mükemmel olandı.

Sonuna kadar düğmelerini kapatmayı başardığı siyah bir gömlek ile üzerine tam oturan siyah bir takım giymişti. Saçları özenli bir şekilde yukarı dikiliydi ve uzun sakalları her şeyi tamamlayan parçaydı. Bileğindeki Cartier zincir, parmaklarındaki taşlı yüzükler ve küpeleri üstünde parlayan tek şeylerdi.

"Çok. Güzel olmuşsun. Çok fazla. Evet."

Birkaç adımda yaklaşıp bana sıkıca sarıldı, kulağıma iltifatlar yağdırmaya devam etti ve boynuma son bir öpücük bıraktıktan sonra geri çekildi. "Gitmemiz gerekiyor. Geç kalacağız."

"Tamam." Minnet dolu bakışlarım ile Andrea' ya döndüğümde bana veda edip yanağıma bir öpücük bıraktı.

Ardından siyah minibüse bindik. Binerken eteklerimi toplama konusunda yardımcı olmayı ihmal etmedi. İçeri girdiğimde burada olmamdan hiç de memnun olmayan 1D' nin diğer üyeleri ile karşılaştım. Yine de kaba görünmemek için "Selam çocuklar." demiştim sıcak bir sesle. 

Yanıma binen Zayn kapıyı kapattı ve minibüs yoluna devam etti. Bir kolunu omzuna atarak beni kendine çekmiş, yanağıma öpücüklerini bırakmaya koyulmuştu.