EYLÜL
Koltuğa geçmiştik..Göğüsüne yatırdı beni saçlarımda elleri dolaşıyordu.O kadar huzurluydum ki..Hiçbir şey düşünmüyordum sadece ve o varmış gibi hissediyordum.
Serkan:Eylül..
Eylül:Efendim?
Serkan:Çok korktum seni kaybedeceğim diye..
Eylül:Serkan çok korktum..Beni bırakırsın diye..
Serkan:Asla..
Bu sırada kapı açıldı.Yağız ve Kader içeriye girince toparlanacaktım ki Serkan beni kendisine sardı.
Yağız:Plan işe yaramış..Nihayet!
Serkan:Saol..
Kader:Ayy barıştınız...Ne çok mutlu oldum.
Serkan:Neyse biz gidel-
Yağız:Abi saat çok geç oldu.Burada kalsın yarına harika bir kahvaltı ederiz..
Serkan:Aşkım?
Yağız:Ne aşkımı?Abi burası onun ikizinin evi.
Eylül:Evet kalalım.Bende eve gitmek istemiyorum zaten.
Serkan:Gitmeyeceksin zaten sevgilim yanımda olacaksın.
Kader:Ben hemen battaniyeleri çıkara-
Yağız:Kader yatak odasını onlara verelim mi?
Kader:Bilmem..
Eylül:Yok saçmalama sizin yatağınız o Yağız.
Kader:Yok Eylül..Zaten o yatak..Yani..Biliyorsun.
Yağız ve Kader'in yatağına geçtik...Uyumayacağımıza adım kadar emindim.Konuşacak çok şey vardı..
Serkan:Beni babam yüzünden yargılamadığın için teşekkür ederim.
Eylül:Sende beni ablam yüzümden yargılamadın Serkan.Aynı şey sonuçta..
Serkan:Bu kadar günahın arasında seninle bir hayat güzel bir hayat kuracağız.Onlardan uzak tatlı huzurlu bir yaşam..
Eylül:O kadar kolay olmayacak..Babam..Babam ablamı mahveder..Onu Talha ile evlendirirse ablamın bekar olmadığı ortaya çıkar ve abla-
Serkan:Babanla konuşurum Eylül.Seni sevdiğimi seninle gelecek kuracağımı anlatırım ona..Baban beni sevmez mi?
Eylül:Babam..Bilmiyorum Serkan.
Yanağımı okşayıp alnıma bir buse kondurdu.Kendine sarıp uzandı..
Serkan:Şimdi uyu yarın daha güzel olacak.
Eylül:Seni seviyorum.
Serkan:Bende seni seviyorum ay parçası..Çok seviyorum.
Gözlerimi kapattım..Huzurla mı uyuyordum yoksa yeni bir sınava mı hazırlanıyordum hiçbir fikre sahip değildim.
..
Serkan açtı gözleri Eylül ise mışıl mışıl uyuyordu.Kokladı kızın saçlarını..Ellerine dolayıp oynuyordu usuldan.
Eylül:Serkan..Günaydın..
Serkan:Aynı sabaha aynı yatakta günaydın demek güzel.
Eylül:Serkan bugün konuşalım.Ben ne senin zarar görmeni istiyorum ne de bu ilişkinin.
Dudaklarına buseler kondurdu Serkan kızın.
Eylül:Ya dur..
Serkan:Sabah sabah söylenme sende hemen her şeyin çaresi var Nesli'm.Kalkalım kahvaltımızı edelim..
Eylül:Hadi çıkalım yataktan o zaman.
Eylül çıkıp lavaboya yürüdü.Kader mutfaktaydı.Yağız ise salonda test cözüyordu.
Serkan:Günaydın herkese.
Yağız:Abi iyi uyudun mu?Yatak pek raha-
Kader elinde çaydanlıkla gülerek Serkan'a baktı.
Kader:Uyudu tabii sevdiği kollarında hem gönüller bir olsun..Yani..Şey..Öyle değil mi?
Serkan:Öyle Kadercim tam da üzerine bastın.Günledir boğuldum ya..
Eylül:Kader beni de kaldırsaydın ya..Yardım ederdim ya ayıp oldu.
Kader:Eylül kes lütfen.Hadi oturun..
Eylül:Serkancım hadi..Gel o kadar hazırlandı..
Serkan Yağızla birlikte masaya geçti.Herkes kahvaltısını ediyordu.Serkan kızı izleyip gülümsüyordu..
Serkan:Eylül?
Eylül:Efendim Serkan..
Serkan:Yağızlar yabancı değil..Kardeşim biz bir müddet burada kalabilir miyiz?
Yağız:Kalabilirsiniz tabii.
Eylül:Serkan bana da fikir sorsaydın keşke babama ne diyeceğim?Baba ya kusura bakma ben sevgilimle karşıda mı kalacağım diyeceğim.
Serkan:Baban..O iyi biri değil.Ben senin güvende olmanı istiyorum.
Eylül:Serkan babam o benim.Bana zarar verecek değil lütfen doğru ko-
Serkan:Aşkım..Ablan peki?Neden benimle buluştuğunda gözleri mosmordu..Hı!
Eylül:Serkan sus nolur!
Serkan:Bu konu böyle kapanmayacak.
Eylül:Tamam sonra!
Serkan'ın telefonu çalıyordu.Açmak istemedi.Masadan kalkıp lavaboya ilerledi.Yağız ise Eylül'e baktı
Eylül:Of..
Yağız:Eylül Serkan senin için endişeleniyor ve haklı..Senem abla..Baban gerçekten..
Eylül:E-evet..Yağız babam o benim..
Kader:Eylül biraz daha sakin kal..Serkan da senin iyiliğini istiyor anladın mı?Ya seni seviyor..Başka ne olabilir ki!Seni seven birisi var..
Eylül:Sevmek güzeldir..Sevilmek daha güzel Kader.
Kader Yağız'a bakarken Serkan geldi.Telefonu yine çalıyordu..
Eylül:Açsana Serkan şunu belli ki önemli.
Serkan:Değildir annem çünkü..
Eylül:Annen..Serkan açsana.
Serkan:Tamam..Anne?
Nazan:Baban..Oğlum baban..
Serkan:Ne oldu babama ne dedi yine anne ben artık onu ne duymak ne de görmek istiyorum!
Nazan:Baban yoğun bakımda..Baban ölüyor Serkan..Baban ölüyor..
Serkan:Ne!Ne oldu ya!
Nazan:Kaza geçirmiş..Uçurumda bulundu araaba..
Telefonu kapatmadı ama konuşamadı da Eylül'e bakakaldı.Eylül sandalyeden kalkıp Serkan'a yaklaştı.
Eylül:Serkan ne oldu?Aşkım..Aşkım iyi misin?
Serkan:Ba-babam..E-Eylül..
Eylül:Serkan ne oldu!Ver şunu ver telefonu versene bana.
Eylül telefonu aldı..Nazan Hanım'ın hıçkırıkları kulaklarında yankı buluyordu.
Eylül:Alo?Alo!
Nazan:E-Eylül?Eylül sen misin?
Eylül:Nazan Hanım?Ne oldu ne oluyor?
Nazan:Tevfik..Tevfik ölüyor..
-Bölüm Sonu
Şunu bırakıp kaçıyorum.Bu hafta yoğunluk diz boyu dersler şunlar bunlar neyse işte diyeceklerim bu kadar yorumlar azalmasın.Ne zamana gelirim hiçbir fikrim yok..Görüşmek üzere..
-Esraa
YOU ARE READING
AY PARÇASI
FanfictionLise sıralarından nikah masasına uzanan bir aşk hikayesi..#EySer
