AY PARÇASI

Yanlış Olan

EYLÜL
Hastanede hâla ayakta bekliyordum.Gücüm yoktu onu o hâldeyken cansız yatarken görmüştüm..Ablam!Ona bir şey olmamalıydı.Benim ailemdi o!Başka kimsem yoktu ki?Babam ya da annem bize bir aile bırakmamıştı ki!Canım yanıyordu.Serkan gelip bana sarıldı.

Serkan:Tamam tamam geçecek..

Eylül:Se-Serkan yatı-yatıyordu yerde!Cansızdı bedeni!

Serkan ile beraber Tevfik Bey de gelmişti.Sarıldı bana..Babalık mı yapıyordu?

Tevfik:Ablan intihar mı etmiş kızım?

Eylül:Bilmiyorum..Ben geldiğimde yerde yatıyordu kan!Her yer kan..Kan vardı.

Tevfik:Anlatmak zorunda değilsin kızım.

Eylül:Ama benim ablam o..Ölür mü?Serkan..Ablam ölmesin.

Serkan:Geçecek gel..Gel yanıma gel.

Bana sarıldı.Bana güven veriyordu ama bir yanım korkuyla kavuruluyordu.Ablam hayatta kalan tek kişim değil mi?Serkan beni koltuğa otutturdu.

Serkan:Ağlama sakın bak sakın Eylül senin güçlü olman gerek.

Eylül:Serkan ablamın intihar için hiçbir nedeni yoktu anlamıyorsun.Ablam benim hep hayat dolu olurdu bu..Bu çok saçma çok!

Serkan:Uyanacak Senem abla sende ona soracaksın tamam mı?Nolur ağlama ben yanındayım..

SERKAN
Omzumda uyuya kalmıştı.Babam da burada yanımda oturuyordu.Hâlâ doktorlardan ses çıkmamıştı.Eylül uyuyalı sadece yirmi dakika oluyordu.

Serkan:Baba sen neden bekliyorsun?

Tevfik:O benim çalışanım.

Serkan:Çalışanın?Çalışanındı baba.Gitmelisin sana ihtiyaç olduğunu sanmam.

Yağız:Tevfik Bey biz buradayız zaten.

Kader:Of Senem abla ya.

Serkan:Kader hayıflanma!Eylül'ü güçlü tutmamız lazım..

Eylül:Baba..Baba senin yüzünden!

Bağırarak uyanınca onu kendime sarmaladım.Ter içinde kalmıştı.

Yağız:Su su lazım!

Eylül:İ-yiyim tamam galiba kabustu.Hadi söyle nasıl ablam?

Serkan:Hâlâ haber yok Nesli.

Eylül:Ya ne yapıyor bu doktorlar söylesinler ya!Öldüyse desinler ki öldü!

Serkan:Olur mu öyle şey?Hayır en kötüsünü düşünme.

Doktor çıkınca yakınını sordu.Eylül hemen kalktı.Derin bir nefes aldı.Bende yanına yürüdüm hemen..

Doktor:Eylül Hanım ablanızın eşi ile konuşmak daha doğru olur sanırım..Nerede kendisi?

Eylül:Nasıl?Ne demek bu şimdi!Ablam öldü mü ya susmayın!

Doktor:Hayatta yaşıyor..Çok kan kaybı yaşanmış ve bir kutu ilaç yutmuş.Midesini de yıkamak zorunda kaldık bu yüzden.

Eylül:Oh şükür..Şükür iyi..Onu görebilir miyim lütfen?

Doktor:Eşi?Eşi burada değil mi?

Eylül:Ablam evli değil ki..

Doktor:Ben bir hasta ile konuşsam iyi olacak galiba ablanızı yarım saat içinde göreceksiniz.

Eylül:Peki teşekküler..

Ona sarılıp saçlarına ufak tefek buseler kondurdum.Gülümsüyordu.Kader Yağız ve biz beraber kafeye indiğimizde herkes birer kahve aldı.

Yağız:Senem ablaya hesap sormak lazım değil mi?

Eylül:Onunla görüşeceğim varya mahvedeceğim onu.

Yağız:Senden beklenir ikizim.

Kader:Oh iyileşecek ya önemli olan bu boşverin kızmayın.

Eylül:Hayır kızacağım hem de öyle kızacağım ki ona.

Serkan:Sen çok fenasın Eylül çok.Korkuyorum senden ya.

Yağız:Hiç kıskançlık krizi yaşanmadı mı?

Serkan:Daha oralara gelemedik ki.

Yağız:Ee ilk öpücük falan?

Eylül:Yağız kapat çeneni.

Kader:Yağız sende fenasın sanane insanlardan.Hem cici sevgilinin yanında değilsin neden?

Yağız:Sana olan hayranlıktan da burada değilim Kadercim.Senem abla için geldim.

Eylül:Saolun yanımdasınız..Sizinle olmak çok güzel.

Yağız:İkizim o benimde ablam..

Kader:Geçmiş olsun canım benim.Biz daha fazla kalabalık etmeden gidelim hı?

Yağız:Bilmem ki Eylül sen yalnız kalma.

Kader:Ya Serkan var işte..Hem eve gideriz annemi alırım evi hazırlar.Yemek temizlik..

Eylül gülümseyip Kader ile Yağız'ı uğurladı.Masaya oturunca ellerini tuttum.Gülümsedi içtenlikle!

Eylül:Serkan yanımda oldun çok teşekkür ederim..

Yanağını okşayıp avuç içine bir buse kondurdum.

Serkan:Hep yanında olacağım..Hep..Hadi gidelim ablanı görmenin zamanı geldi.

Eylül:Cezasını keseceğim onun.Çok korkuttu beni..

Elini tuttum ve masadan kalktık..

SENEM
Gözlerimi bu hastanede odasında açtığıma inanmıyordum.Becermemiş miydim yani!Ağlarken odaya Tevfik girince ellerimle yanaklarıma akan damlaları sildim.

Senem:Ne bu ya şaka falan mı!Neden buradasın sen neden yine bana para mı fırlatacaksın!

Tevfik:Becermedin bak hayattasın işte.

Senem:Keşke geberip gitseydim..

Doktor:Ee merhaba..Senem Hanım?Kardeşizin yanında konuşmak doğru olmazdı galiba.

Senem:Eylül nasıl?Çok üzüldü kesin..

Tevfik:Ağladı mahvetti kendini..

Doktor:Neyse ben birazdan geleyim.

Doktor çıkınca Tevfik elimi tuttu.

Tevfik:Ölme sakın hayatta kal.

Senem:Niye yine sevişip atacak mısın beni?

Doğruldum.Tevfik gülümsedi.Bana yaklaşırken ne diyeceğini merak ediyordum..Boynumdan öpmeye başlayınca hiçbir tepki veremedim bile!Öpüyordu arsızca ve durmaksızın!Ne yapacaktım itmeye çalıştım ama beceremiyordum.Yanağıma geldiğinde gülümsedi..Öptü!Ardından elini karnımda gezdirmeye başlayıp okşuyordu.Durması lazımdı!

Tevfik:Yaktın beni Senem..Tutkun..Tutku bu..

Dudaklarıma yapıştı aniden tepki vermezken o ise inatla öpüyordu!

-Bölüm Sonu

Merhabalar nasılsınız?Bu bölümde biraz şoklar oldu galiba ama neyse her şey sırayla.Acaba ne olur? EySercinizz yazarcımın bugün bir hikayesi final yaptı galiba..Böylelikle benim çifte döneriz değil mi yazarcım?❤ Nice hikayelere..
Görüşmek üzere yorum ve voteler unutulmasın..

-Esraa