Waarheid of leugens?

Deel 59

Deel 59 uit Waarheid of Leugens?

Perspectief Hassan

Ik ben even langs de dokter geweest en ze zeiden dat ik moet rusten. de wonden die Achraf en Adam hebben aangericht waren heel erg zeiden ze.

'Layla ik ben thuis'. riep ik. geen antwoord 'Layla' riep ik nog eens. ik werd een beetje bang en zocht haar door het hele huis. 'LAYLA LAYLA'. schreeuwde ik dit keer 10x zo hard.

toen onze kamer aan kwam zag ik een brief. Van wie zou die brief zijn? Vroeg ik mezelf af. ik opende de brief en zag dat het van Layla was.

er stond in.

Lieve Hassan,

Ik hou van je maar dit is te ver gegaan. Ik heb jou boven mijn familie gekozen dat kan ik gewoon niet doen. Je hebt ten slotte wel mijn zusje ontvoerd en dat vond ik gewoon niet kunnen. ik ga weg. ik ga ergens naar toe waar je me niet kan vinden. ik stuur de scheidings papieren ia mail. de kinderen enzo regelen we wel na dat je hebt getekend. Liefs Layla

ik las het nog zo een 10x voor en keek er met grote ogen naar. Ik was zo kwaad dat ik op de muur sloeg en er een gat in zat.

Ik belde Layla zo een 50x maar ze nam niet op. Ik besloot om naar haar ouders te gaan.

Aangekomen bij haar ouders belde ik steeds aan. Uiteindelijk deed mijn schoonmoeder open. 'Waar is Layla'? vroeg ik. 'Ga weg Layla heeft de goeie keuze gemaakt om bij je weg te blijven.' Zei ze.

ik liep zonder toestemming gewoon naar binnen en zocht Layla. Ik rende naar boven en deed alle deuren open. 'EEYH WAT DOE JIJ HIER HOMO'. Hoorde ik Omar schreeuwen. ik negeerde hem en zocht Layla.

Uiteindelijk vond ik Layla in haar slaapkamer. ik liep naar haar toe en ze schrok blijkbaar. 'HASSAN GA WEG VRIEND'. Schreeuwde ze. 'WIE BEN JIJ OM MIJ AAN TE RAKEN'. Schreeuwde ze.

'IK BEN JE MAN EN JE GAAT GOED LUISTEREN OF JE HET WILT OF NIET JE GAAT MET MIJ MEE EN DE KINDEREN OOK'. Schreeuwde ik. ze schudden hevig met haar hoofd.

'Hassan je hebt een fucking domme fout gemaakt dus donderop'. zei ze iets rustiger. ik flipte hem nu gewoon.

Ik zag dat Omar kwam. 'VRIEND UIT MIJN KKR HUIS.' Schreeuwde hij boos. Ik negeerde hem weer

"JE GAAT MET MIJ MEE NU'. Schreeuwde ik. 'K***** OP UIT MIJN HUIS HASSAN.' schreeuwde ze half huilend. dit was gewoon de druppel.

ik liep naar haar toe en pakte haar bij haar arm. 'TEGEN WIE DENK JE DAT JE PRAAT HE TEGEN WIE IK BEN JE MAN.' Schreeuwde ik. 'HASSAN LAAT ME LOS IK WIL NIET MEER BIJ JE ZIJN IK HOU NIET MEER VAN JE.' Dit brak mij gewoon. ik kneep nog harder en harder aan haar arm.

'HASSAN STOP JE DOET ME PIJN.' Schreeuwde ze. net toen ik wat wilde zeggen hoorde ik iemand wat zeggen.

'Vriend begin haar los te laten of ik breng jou nu naar het ziekenhuis.' Zei Adam met zijn armen over elkaar heen. Naast hem stonden Omar en Achraf die echt de neiging hadden om me te slaan.

'EN ALS IK DAT NIET DOE.' Schreeuwde ik. Ik zag dat Achraf er niet tegen kon dat ik zijn schoonzusje zo vast had dus liep hij naar me toe en gaf me een stoot.

uit reflex gaf ik hem er ook eentje. toen kwamen Omar en Adam erbij en sloegen mij in elkaar met Achraf.

'STOP STRAKS GAAT HIJ DOOD'. Schreeuwde Layla. 'HIJ HEEFT NOG WEL KINDEREN.' Schreeuwde ze. na die woorden lieten ze me los. en gooide ze me uit het huis.

Ik ben nog lang niet klaar met die familie. 'KOM NOG EEN KEER IN HAAR BUURT JE GAAT ZIEN.' Schreeuwde Adam.

Ik moest heel hard lachen. Een duivels lachje. Layla jij en je familie zijn nog niet van me af wacht maar.

Perspectief Adam

Ik was bij Amina en Achraf thuis. Oumaima wilde bij Amina blijven om haar te helpen. mijn moeder belde me en ik nam op.

'Salam Yemma hoe gaat het"? Weldi Layla is terug bij ons.' Zei ze blij. ik ben best blij dat ze terug is en geen een of andere kehba die voor haar man kiest. 'ewa mlih'. zei ik.

'yemma blijf even aan de lijn ik ga het tegen Amina zeggen'. ik liep naar de woonkamer en vertelde haar het nieuws. ze zag er best blij uit. 'Adam ik ben blij dat ze haar familie boven haar man kiest.' Zei ze. 'Ik ook'.

Toen ik de telefoon terug naast mijn oor zetten hoorde ik mijn moeder huilen en schreeuwen. 'YEMMA YEMMA WAT IS ER'? Vroeg ik. 'H-h-HASSAN IS BINNEN LAYLA AAN HET AFPAKKEN VAN ONS.' Schreeuwde ze.

Ik hing op. 'Broer wat is er?'vroeg Achraf. 'Hassan is bij Layla hij wilt haar meenemen Achraf kom snel.' Zei ik. Achraf en ik rende naar de auto en scheurde naar mijn ouders' huis.

Daar aangekomen belde ik aan en zag mijn moeder huilen en wijzen naar boven. Achraf en ik rende naar boven. ik hoorde geschreeuw en zag Omar deze kant op lopen. 'Adam zeg iets tegen ze man ze irriteren mij'. zei hij.

Ik liep naar de kamer van Layla en zag Hassan tegen haar schreeuwen en had haar arm beet vast. Layla was aan het huilen en ik kon er niet meer tegen. 'laat haar nu los.' Zei ik met mijn armen over elkaar.

je zag dat Achraf en Omar de neiging had om hem te slaan. 'EN ALS IK DAT NIET DOE'! Schreeuwde hij. Achraf liep naar hem toe en gaf hem een stoot. toen gaf hij Achraf een stoot en kwam ik erin. ik en Omar sloeg op hem zo hard ik kon.

'STOP STRAKS GAAT HIJ DOOD'. hoorde ik Layla roepen. Het boeide me niet of hij dood ging moet hij maar niet aan mijn familie zitten. 'HIJ HEEFT KINDEREN'. Schreeuwde ze.

Ik realiseerde me dat je zonder vader geen leuk leven hebt dus liet ik het maar zo. ik pakte hem en gooide hem naar buiten. 'KOM NOG EEN KEER AAN MIJN FAMILIE DAN BRENG IK JE NAAR HET ZIEKENHUIS.'Schreeuwde ik en liet hem met rust.

Ik liep naar Layla haar kamer en zag haar huilen en Achraf die haar troost. 'sstt het komt goed hij is weg.' Zei hij. Toen ze me zag vloog ze om me nek. 'Ik hou van je Adam ik wil je nooit meer kwijt.'Zei ze. 'Ik ook van jou zus je vind Inshallah ooit een man die wel goed voor je is'. zei ik.

'Inshallah is Amina niet boos.'vroeg ze. 'ze is heel blij juist. ik zag blijdschap in haar ogen en knuffelde me.