Kırıpdöktüklerimiz neyse onları bir şekildedüzeltiriz ama ya kendimizdeki kırıkları ne yapacağız. Ben kendi yaralarımı birtürlü saramadım , hala ilk gün ki gibi acıtıyorlar. Şifam nerede ya da kimdebilemiyorum. Bazen iyileştirmekten de vazgeçtiğim oluyor , acının yanında getirdiği o eski hatırlatma zamanzaman en iyi öğretici. Öğrenmekten hiç sıkılmadım , her yeni şeyden dersçıkardım. Lakin bir süre sonra ders dinlemek ve öğrenmek acı verici olmayabaşladı. İnsan bazen her şeyi ve herkesi unutup , çekip gitmek ister. Arkasındabırakmak ve geriye dönüp bakmadan hayatın tadını çıkarmak. Benim iç dünyam dahepsi bir arada , çatışma içerisine ve dostça geçinmekte . Kafam karışık hangiyolu seçmeli ve ileri de ne yapmalıyım mutlu olmak adına..

YOU ARE READING
Kalbimden Kalemime Dokulenler
PoetryHepimiz eşit başladık hayata. Bazılarımız bir şekilde avantaj sahibiydi bazı konularda. Benimse çok güzel sevme yeteneğim vardı. Başıma da ne geldiyse hep çok güzel sevmekten geldi. İlk aşk acımdan beridir yazıyorum kendi çapımda. Baktım hayatımın t...