MAFYA...?

29.Bölüm-ilk ve tek

Her vote ve yorum daha çabuk yb getirir🌟💬👍

Yorumlar ve voteler yükseliyor.. Teşekkür ederim benim deli okuyucularım, bence bu vote olayı sizin için çok iyi oldu çünkü haftada daha çok bölüm paylaşmama neden olacak okuyuculara sahibim. Hepinizi seviyorum bunu zaten biliyorsunuz. Iyi okumalar...

Asansör durduğunda seri adımlarla odama doğru ilerleyip köşedeki şifreyi girdim. Kapı yavaşça açılırken karşımdaki 2 adet çıplak kadını süzdüm.

Bu gece uzun sürecekti ...

İçeriye giriş yaptığımda esmer kadın göğüslerini ortaya çıkaracak bir şekilde önümde eğildi, yanındaki kızıl kadın saçlarımı geriye atarak kalçalarını öne doğru çıkardı. Gösterdiği firikikleri izlerken gözlerimin önüne yeniden o geldi, onun o temiz ve masum yüzü.

Gözlerimi öfkeyle karşıdaki aynaya çevirdim. Ben Eren Toksoy'dum kimseye değer vermeyen ben ,bir kadına bağlı kalamazdım!  Ben ona olan sevgimi dile getiremiyorken nasıl olurda bana engel olmasına izin veriyordum. Onu seviyordum bu kesindi fakat başka kadınlara bakamayacak kadar aşk besleyemezdim...

Karşımdaki iki kız seksi hareketlerle soyunurken ifadesizce onları izliyordum, Esila'nın üzerimde bıraktığı etkinin çeyreğini yapamıyorlardı. Etkilenmek yerine iğrenmiştim bu fahişelerden.

Lanet olsun her saniye beynime hükmedebilen bir kadına sahiptim.

"Yeter!" Kızlar korku dolu bakışlarla bana bakarken cebimden bir sigara çıkardım. Sigarayı seri hareketlerle yakıp dudaklarıma götürdüm. Ciğerlerimi dumanla doldururken karşımdaki iğrenç varlıkları izliyordum, midemi bulandırmaktan başka hiç bir şey yapmıyorlardı.

"Çıkın odadan!" Afallayan yüz ifadeleriyle beni izlemeye devam ediyorlardı. Bunu Esila'ya yapamazdım, ona ihanet edemezdim.  Dillenremediğim sevgiyi yok sayamazdım.

"Tekrarlamayacağım.!"hızlıca iç çamaşırlarını toparlayıp çıplak halleriyle odadan çıktılar. Sıkıntılı bir soluk alırken biten sigaramı söndürüp ayağa kalktım ve bedenimi rahat gözüken yatağa bıraktım. Burnuma dolan kokuyla gülümsemeden edememiştim, kokusu yastıklara sinmişti. Ondan ayrı kaldığım her saniye huzursuzdum, hırçındım. Bu bir çocuğun en sevdiği eşyasından ayrı kalması gibi bir şeydi.

Uzun süredir uyumuyordum, gözlerimi kapattıkça Esila'yı görüyordum ve bu uyumama engel oluyordu! Hızlıca yataktan kalkıp kapıya doğru ilerledim. O olmadan uyuyamazdım...

Bardan çıkarken Ahmet'in kızlara fırça çektiğini gördüm, gürültülü sesin arasında beni fark edip yanıma koştu.

"Eren bey kusura bakmayın, kızları beğenmediniz mi? İstediğiniz gibi değillerse  size daha iyilerini bulalım." Kızlara kısa bir bakış atıp Ahmet'e döndüm.

"Kızların paralarını ver. Ben gidiyorum aksilik olursa bildir bana." Deyip sırtını sıvazladım. Karşıda bıraktığım arabama ilerlerken saatin  02:19 olduğunu gördüm. Yorgunluk bedenimi sararken arabanın kapasını açıp ,koltuğa oturdum. Arabayı çalıştırıp gaza yüklendim, karanlık sokakları hızlıca geçiyordum , yine duygusuzluk çökmüştü benliğime beynimde yankılanan tek şey hiç bir kadının Esila kadar eşsiz olmayacağıydı.

Zifiri karanlıkta aydınlanan 2 katlı evim Esila'nın okuluna fazlasıyla uzakta kalıyordu,  yakın bir zamanda düzgün bir eve yerleşmemiz gerektiğini beynimin bir köşesine not ederken Evin önünde durdum, Ali hızlıca yanıma gelirken endişelenmiştim, onu özellikle Esila'nın yanına bırakmıştım, bana Sadık biriydi ve ancak bu kadar güvendiğim insana en değerlimi emanet edebilirdim.