Biliyorum bunu yapmam sizi biraz sinir edecek ama wattpad'i tamamen bırakma kararı aldım.
Hayatımı düzene sokmak istiyorum. Mutlu olmak istiyorum ve bunlar için sürekli çabalarken bana bir şeyler sürekli engel oluyor. Bana vakit kaybettiren, sürekli dikkatimi dağıtan şeylerden temelli olarak kurtulmak istiyorum. Wattpad de bunlardan biri. Belki 12 yaşındaki ben olsaydım wattpadi silmek istemez, buradan yazmanın ve okumanın ne kadar eğlenceli olduğunu savunurdum.
8 gün önce 15 yaşıma girdim. Her şey değişti değişmeyen tek şey ise sorunlarından kaçan ve hayatını düzene sokma yolunda bir adım bile ilerleyememiş olan benim. Hayallerimin peşinde koşmak istiyorum. Dakikalık zevkler için hayatımı boşa harcamak, tabiri caizse (bu deyim böyle miydi) ot gibi yaşayıp ot gibi ölmek istemiyorum. Bir gün hepimiz ölücez ve ben boş yere ölmek istemiyorum.
Hikayeyi silmeyeceğim şuanki haliyle kalsın. Bu da bana bir anı belki de bir ders olur. Sorunlardan kaçmak sorunları yok etmez. Sonunu siz getirin, eğer ben getirseydim sonunun oldukça mutlu biteceğini söyleyebilirim.
Bana kimi zaman destek, kimi zaman arkadaş, kimi zaman da bir aile olan okurlarıma çok teşekkür ederim. Aslında bu hikayeye 7.sınıfın yazında başlama sebebim yeni okulumun beni çok bunaltması ve sorunlarımdan kaçmak için bir yol aramamdı. Asla mutlu olmadım. Sadece wattpad bana kısa süreli bir zevk verdi. Kendimi kandırıyordum. 7den beri kendi yazdığım kurguların ve hayal alemimin içinde yaşayıp durdum.
Kendimi bunlar olmadan yaşayamayacağım konusunda telkin ettim. Başarılı da oldum.
Belki de dışarı çıkmak için çok geç değildir?
Keşke her şey daha basit olsa. Yaşamak, mutlu olmak (veya gözükmek), kendi içindeki sorunları çözmek, ama değil. Hiç olmadı ve olmayacak da. En azından biz kalkıp bir şeyleri değiştirene dek.
Sağlıkla kalın ve kendinize çok dikkat edin. Seviliyorsunuz.
