zivotjejinde

Buraya ilk ne zaman geldiğimi hatırlamıyorum ama çokça yıl, çokça ay olduğu belli. 
          	Kendimin kendinden kaçmasıyla hep bir sığınak oldu. Herkesin habersiz olduğu, bazen benim bile unuttuğum ücra bir köşe burası. 
          	Kendimce sessizce yazıyor taslaklarda kaydediyor ya da sadece tüm koridorlarda bir kez dolaşıp geçmişime selam verip gidiyorum. 
          	Yine o günlerden birindeyim. 
          	Ve bu sefer bir günlük sayfası olarak kullanıyorum bu duvarı.
          	Çeltikler atıyorum.
          	En çok kendimden kaçıyorum. 
          	En çok kendime koşuyorum. 
          	Köprünün başındaki de sonundaki de benim. Ancak köprüden atlamayı düşünen biri varsa o yine benim. 
          	
          	Neyse bir çeltik daha atıyorum, tüm berrak renklerin soluşuna şahit olduğum bu dünyada kalmaya devam edişimin ispatı olarak yeniden ve yeniden bir çeltik daha.

zivotjejinde

Buraya ilk ne zaman geldiğimi hatırlamıyorum ama çokça yıl, çokça ay olduğu belli. 
          Kendimin kendinden kaçmasıyla hep bir sığınak oldu. Herkesin habersiz olduğu, bazen benim bile unuttuğum ücra bir köşe burası. 
          Kendimce sessizce yazıyor taslaklarda kaydediyor ya da sadece tüm koridorlarda bir kez dolaşıp geçmişime selam verip gidiyorum. 
          Yine o günlerden birindeyim. 
          Ve bu sefer bir günlük sayfası olarak kullanıyorum bu duvarı.
          Çeltikler atıyorum.
          En çok kendimden kaçıyorum. 
          En çok kendime koşuyorum. 
          Köprünün başındaki de sonundaki de benim. Ancak köprüden atlamayı düşünen biri varsa o yine benim. 
          
          Neyse bir çeltik daha atıyorum, tüm berrak renklerin soluşuna şahit olduğum bu dünyada kalmaya devam edişimin ispatı olarak yeniden ve yeniden bir çeltik daha.

zivotjejinde

Deniyorum. 
          Başarabildiğim söylenemez ama 
          Denemekten vazgeçmiyorum. 
          Denediğimi söylüyorum ama vazgeçmediğimi söyleyemem. 
          Milyonlarca kez vazgeçtim. Bir o kadar da denedim. 
          Hiçbir zaman kazanamadım. 
          Durmayı seçtim.
          Bu seferde geri de kalmak canımı yaktı. 
          Koşmayı denedim, ayaklarıma taşlar takıldı, çukurlara rastladım, düştüm. 
          Yoruldum. 
          Bırakmak istedim; pes etme düşüncesi midemi bulandırdı. 
          Savaştım, ancak kendini yenemez bir insan, kendine de yenilemez. 
          Savaşın ortasında iki bayrak salladım, biri siyah biri beyaz. 
          
           Burası benim nedensizliğim. Sonucum yok. Nedenim yok. 
          Varım ve buradayım. 
          Ötesi yok. 
          Bir gün gideceğim yerim yok; ne geldiğim ne gittiğim. 
          Burada olduğumu bilin. Ne yaptığımın önemi yok. 
          Buradayım.

zivotjejinde

@shotinthesky  iyi ki :))
• Reply

purpledeaths

@ zivotjejinde  biliyoruz :)
• Reply

wbendis

Merhaba canım. Ben kitabını okuyacağım ama sınavlarım var. En kısa zamanda Güzel Son Yazalım'ın satırlarında gezineceğim. Kendine iyi bak. Öpüyorum.

zivotjejinde

@Gulsum_Kkc Merhaba. Ne demek düşünmen yeter. O satırlar seni bekliyor... Daima. Şimdi git ve o sınavların hepsini hakkıyla geç. Ben buradayım GSY'da aynı şekilde :) Kendine çok iyi bak...
• Reply