alpay

can bedenle yol ayrımında 

yılın bilmem kaçıncı 31'i

gölgem gibi peşimde lanet 

gecemin içine kazılı ölümün acılı tarafı

diktim gözümü hep zirvedekine 

ruhumda koca bir ateş 

içinde çok kişi var terk etmediğin 

tanrı fındıkları verir ama kabukları kırmaz 

ıslak kirpiklerini öpeyim de annen kızmasın çocuk

düzensiz bir paragrafla başlar davam