nakamoto

xait !
          uewveli agaravis vaxsovar dd
          geficebit ramdeni xania wattpad washlili mqonda  
          momenatret yvelaniii

helloutt
          ar mamklat raaa
          didi xania nu saukunea aq ar shemovsulvar chemi fikebi xo vafhse agar maxsovda.
          sorrrytt
          am skolis gadamkide
          exla morcha skola davisvene uff. xoda ar mimaklat da vecdebi davdo axali tavebi
          pktt

Xalxo ! 
          Axali ambavii gaigettt? Moonbini gardacvili ipoves mis apartment shi ar mjeraaa :((( dzaan bevri vitiree.  Chemi biasi iyooo:(((momematreba misi gimili

Exa ar mitxrat ro cocxlebi xart

ხალხო , ამ სკოლამ ისე გამომაშტერა რო ვაფშე დამავიწყდა ვათპადის არსებობა. ბევრი თავი მაქ დასადები და ვეცდები რო მალე დავდო.

morielma mikbina da exla magas viyeneb da yvela me memsaxureba:D 
          slay var raa

Ai is erti vigaca romelic nervebs gishlis mara verafers ushaveb imitom ro sxvaganaa.
          
          Ki minda vcemo mara mere koreashi unda wavide da sanam eg moxdeba ...
          
          

Xalxo cocxlebi xart?
          Aba ravaxart?
          
          Tu ar gezarebat chems tiktokis eqaze gadadit
          A
          Username:minso0ya
          

Zogi  axal telefons natrobs , zogs qveynebshi mogzauroba unda, zogs vafshe kargi nishnebi unda. Me kide vgdivar divanze da vgiqrob exla ra shevwamo :)
          Agiaret sawmelze kai araferia 

 კივილი სარდაფში 
             ეს მონადირეების სახლი იყო. ყველა მონადირეს შეეძლო იქ მისვლა და ღამის გათევა. დროთა განმავლობაში სახლმა ფუნქცია დაკარგა. იქ აღარავინ აღარ მიდიოდა. იქაურობა დაბინძურდა. სახლთან მისვლა რთული იყო, მაგრამ წვალებად ღირდა, იმიტომ რომ ქალაქიდან შორს, მიყრუებულ ადგილზე იდგა. იქ მშობლები ვერ შეძლებდნენ შვილების კონტროლს. ახალგაზრდები ხშირად აწყობდნენ წვეულებას, მაგრამ სახლის ბნელ ადგილებში არასოდეს არ შედიოდნენ. იმ ადგილებში მზის სხივებიც არ შედიოდნენ.
             მე და ჩემი მეგობრები დიდხანს ვლაპარაკობდით ამის შესახებ. გადავწყვიტეთ რომ სახლის ბნელი ნაწილი დაგვეთვალიერებინა. ცნობისმოყვარეები ვიყავით და თანაც ეს თავგადასავალი გამბედაობას შეგვმატებდა. ჩიფსები, წყალი და ფანრები ავიღეთ. მოჩვენებების არსებობის არ გვჯეროდა – ეს მხოლოდ ბავშვების შესაშინებლად იყო მოგონილი, ჩვენ კი უკვე დიდები ვიყავით.ნაცნობები გვეუბნეოდნენ, რომ ჭკუიდან შევიშალეთ – სახლის ბნელ ნაწილში არავინ არ შედიოდა. ჩვენ მაინც ამის გაკეთებას ვაპირებდით.კიბეებს ჩავუყევით.ოთახში აღმოვჩნდით. ლუდის სმა გავაგრძელეთ. მალე ისევ დავინახეთ კიბე. ისიც დაბლა ჩადიოდა. სიფრთხილე დავივიწყეთ და უფრო დაბლა ჩავედით. ამ სართულზე ბევრი წყალი იყო. შარვლები დაგვისველდა.იქ რაღაც საშინელი სუნი იყო. ძალიან ბნელოდა. შეშინებულები ვიყურებოდით. უეცრად მოხუცი ქალის კივილის ხმა გავიგეთ და ჩვენი ფანჯრებიც ჩაქრა. მთელი სისწრაფით გავრბოდი. უკან არ ვიყურებოდი, მეგობრებს არ ველოდებოდი. მათი ყვირილის ხმა მესმოდა. გარეთ გამოვვარდი და მაშინვე გონება დავკარგე.არ ვიცი გონება რატომ დავკარგე. ესეც მოჩვენების ბრალი იყო თუ ძალიან შემეშინდა? მხოლოდ ის ვიცი რომ იმ ღამეს სახლიდან მხოლოდ ერთი ადამიანი გამოვიდა. ეს ადამიანი მე ვარ.პოლიციელებმა მთელი სახლი დაათვალიერეს და ოცი წლის დამხრჩვალი მოხუცის სხეული იპოვეს.
          ჩემი მეგობრები ახლაც დაკარგულებად ითვლებიან. 
          ვსო დღეისთვის ბოლოა