YeahImcrAyz

Bunu anlatmam ne kadar doğru olur bilmiyorum ama... 
          Geçen sene'nin yazıydı. Kendimi panesküel olarak tanımlayalı 4 veya 5 yıl olmuştu herhalde. Bir gruba girmiştim oradan hiç yüzünü görmediğim, sadece profiline ve yazı stiline odaklandığım bir kıza aşık olmuştum. Başta tanımlayamadım ne olduğunu, his miydi yoksa sadece heves mi. Başta biraz konuştuk, bi dört-beş ay geçti sanırım açıldım kıza, red yedim. Benden üç yaş büyüktü "sana ağır gelirim benimleyken üzülürsün" dedi. Durdum, hiç açılmasaydım şuan aramız iyi olur muydu diye düşündüm. Bu yıl temmuzun'un 10'u gibi tam bir yıl olacak. Bir yıldır unutmadım diyebilirim. Tam bir yıldır o mesajları silmedim. Ben onda engelli olsa bile o bende hâlâ "mesaj gönderildi" olarak kaldı. Her bir şey okuduğumda o geldi aklıma. Izdırap oldu, hevesimi alamadığımdan, ona "sevgilim" diyemediğimden içimde büyük bir ızdırap oldu. Ablam oldu, kardeşim oldu, yakın arkadaşımın sevgilisi benim biricik bir tanem oldu. Göz yaşlarım seller oldu, o bana her "bir abla olarak yanındayım" dediği zaman. Ben de buna katlanmaya çalıştım. Ne kadar dalga geçip "onun yaşı bile yalandı ona nasıl güvendin?" deseler bile hatıra oldu benim için. Kısa süreli oldu ama iyiki oldu diyebilirim. Umarım kader bir gün onu benimle bir araya getirir.

YeahImcrAyz

@Fundaty Açıkcası süper karakter olarak tanımlayamam. Fakat ondan öncesinde haklısın. Görmediğim için veya duymadığım için içimde hayalet olarak kalmış olabilir.
• Reply

zeyxwits

Bu gerçek mi? Kalbim yerinden çıktı karnımda kelebekler uçtu ve kendimi düşündüm benimki de voleybol oynuyordu ben de onu izliyorum aynı takımda oynamak daha çok erken ama senin bu hikayen onu bana hatırlattı.