Monet.

sevgicik.

Sana olan nefretim beni hasta ediyor, hatta öyle ki beni şair yapıyor. Nefret ediyorum hep haklı olmandan. Nefret ediyorum yalanlarından. Nefret ediyorum beni güldürdüğünde, daha kötüsü beni ağlattığında. Etrafımda olmadığında nefret ediyorum, daha kötüsü aramalarımı açmadığında. Ama en kötüsü senden nefret edemememden nefret ediyorum, hiç hoş değil ama; biraz olsun bile değil. Hiç nefret etmememden.

Ne olur terk etme, yalnızlık çok acı.

Yaşama sebebim.

Gözlerim ve zihnim açıkken bile rüya görmeme sebep oluyorsun, ben buna hayal diyemiyorum.

gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu, ağlardım. beni sevmiyordun bilirdim. bir sevdiğin vardı, duyardım.

Uyurken izliyorum en sevdiğim hâlini.
          Saçların dağınık, yüzünde yastık izi.
          Bir pazar kahvaltısı gibi.
          Küçük oyunlarının, büyük savaşlarının
          Arasında olduğu kadar bi' aşktı bizimkisi.
          Bir pazar gecesi uykusu gibi.

BEN BU KIZI ÇOK SEVİYORMUŞUM!!!!!

Okyanus senin içinde değil.
          Senin ve benim aramda koskoca bir okyanus var, o okyanusu aşıp yanına gelebildiğim zaman dalgaları gözlerinde görüyorum.

Dark Paradise