Bende diyorum venicevi niye yok veda edip gitmiş:/
Küçükken hep aynı kalacağımızı,ömür boyu sevdiğimiz şeyleri yapacağımızı düşünürüz. Bunların hiçbirinin olmayacağını anlayınca da büyük bir çıkılma yaşarız.
Aslında herkesin bir gün bu uygulamadan ayrılacağını biliyorum ve üzülmemem gerek çünkü hayatın doğal akışı bu. Fakat senin de gitmen,üzdü. Cidden üzüldüm garip bir şekilde,sanki bir daha hiç gelmeyeceksin gibi hissettiriyor ve bu daha da üzüyor. Ümit verip yarı yolda bırakmışsın gibi...
O kadar da bağ kurduğumu düşünmüyordum dediğim gibi,hepimiz büyüyeceğiz ve hayatın akışına uyum sağlayacağız. Beni üzen şey,büyüdüğümü anlamak oldu. Ben,büyümek istemiyorum,yetişkin olmak istemiyorum ya da nasıl para kazanacağımı düşünmek istemiyorum. Çabalamam gerek ama çabalamak da istemiyorum. Çok yorgun hissediyorum ve umutsuz hissediyorum. Büyümek bana iyi gelmedi,bunu şimdi anlamak da hiç iyi hissettirmedi.
Yazarken mesajın iç homoloğa döneceğini düşünemedim,özür dilerim.
Bu kendi hakkımda yazdığım şeyler seni etkilemesin,benim hissettiklerim sadece büyüme sancıları. Sen bunları atlatıp kendine yeni bir hayat,yuva kuruyorsun ve bu büyük bir başarı. Hele ki kendi başına bunu başarman daha büyük bir başarı.
Benim gibi korkak olup mutsuz olmaktansa kendin gibi cesur ve atılgan olman en güzeli,kendine iyi bak.
Seviliyorsun <333